"แล้วถ้าเธอทำไม่สำเร็จ เธอก็จะไม่ได้รับความอิสระจากฉันสายฝน" วาคิมยื่นหน้าเข้าหาสายฝนแล้วเอ่ยเสียงเบา
"นายหมายว่าไง" สายฝนถามวาคิมออกไปเพราะตอนนี้เขาดูน่ากลัวมาก
"ก็หมายถึงถ้าหากเธอเอาเอกสารนั้นออกมาได้เธอก็จะได้รับความอิสระจากฉันแต่เธอก็โดนพวกมันไล่ล่าจนกว่าพวกมันจะเอาเอกสารคืนจากเธอหรือไม่เธอก็จะโดนมันฆ่าทิ้งหลังจากที่พวกมันได้เอกสารไป และถ้าหากเธอทำมันไม่สำเร็จเธอก็จะโดนพวกมันฆ่าตาย หากเธอหนีออกมาได้เธอก็จะไม่ได้รับความเป็นอิสระจากฉันด้วย" วาคิมเข้ากระซิบข้างหูของสายฝนเสียงเบาแต่นั้นกลับสร้างความกลัวให้กับสายฝนเป็นอย่างมาก
"......." สายฝนเงียบนิ่งเมื่อเอาคำพูดของวาคิมมาคิด
"หึ เธอก็ลองคิดดูว่าเธอเลือกอะไรได้บ้าง" วาคิมเอ่ยจบก็กัดหูสายฝนไม่แรงมากนัก
"ชีวิตฉันมันไม่เคยให้ฉันได้เลือกตั้งแต่เกิดแล้วแหละ" เอ่ยจบสายฝนก็ดึงวาคิมเข้าไปจูบ
ด้านวาคิมเมื่อเห็นสายฝนรุกเขาก่อนถึงกับพอใจแต่ก็ปล
