ตอนที่ 8

1495 Words

"ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันสัญญาว่าจะหาเงินมาคืนนายให้เร็วที่สุด"สวยฝนเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาพร้อมจ้องไปยังนัยตาวาคิมเพื่อที่จะให้วาคิมปล่อยเธอ ส่วนความคิมเมื่อได้ยินเสียงแผ่วเบาของคนใต้ร่างวาคิมยื่นมือปัดไรผมของสายฝนพร้อมมองหน้าสายฝน "เธอมาขอตอนนี้อารมณ์ฉันมันไปไกลกว่าที่จะหยุดเพราะฉะนั้นคืนนี้เธอต้องใช้ตัวของเธอแลกกับที่เธอผิดสัญญาว่าจะเอาเงินมาจ่ายวันนี้"เอ่ยจบวาคิมก็ก้มจูบสายฝนอย่างเร่าร้อนแม้จะเป็นจูบที่ที่ติดขัดของคนใต้ร่างแต่ก็ทำให้ วาคิทมีอารมณ์มากกว่าเดิมวาคิมเขาจะกลืนกินริมฝีปากของของสายฝน อยากจูบอยากดูดไปเรื่อยๆ มือหนาของวาคิมเลื่อนมาบีบเค้นหน้าอกของสายฝนอย่างแรง "อื้อ" เมื่อได้เสียงของสายฝนกลับสร้างความพอใจให้กับวาคิมเป็นอย่างมาก "ฉะ ฉันจะไม้เจ็บใช่ไหม"สายฝนเอ่ยพร้อมน้ำเสียงสั่นเพราะมันเป็นครั้งแรกของเธอจากที่เคยฝันและตั้งใจว่าจะเก็บความบริสุทธิ์ไว้ให้คนกับคนที่เธอรักและแต่งงานด้วยแต่ทุกอย่างกลับพังลงเธอต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายตรงหน้าที่ไม่เคยรู้จักกัน "ถ้าเธอทำตัวดีไม้ดื้อฉันอาจจะใจอ่อนให้เธอได้" วาคิมเอ่ยพร้อมดูดเลียหน้าอกของหญิงสาวทำให้สายฝนกระตุกเมื่อวาคิมแตะลิ้นหน้าอกสายฝน "อ๊ะ!"สายฝนร้องเสียงหน้าเกลียดออกมามีอะไรแข็งมาถูกับขาอ่อนของเธอ "อ๊าาา"วาคิมส่งเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อวาคิ จับเจ้ามังกรมาถูกับส่วนสำคัญของสายฝนที่ปิดสนิททำไห้วาคิมรู้สึกอยากจะเอาเจ้ามังกรสอดใสเข้าไปตัวสายฝน "อ๊าา" สายฝนร้องครางเสียงออกมาเมื่อได้รับความเสียวที่วาคิมมอบให้ วาคิมเมื่อได้ยินเสียงของสายฝนที่เปล่งเสียงออกมาวาคิมค่อยๆสอดเข้าไป สวบ!~ "อ๊าา ทำไม่ร่องเธอเข้ายากจังว่ะ"วาคิมสบถเสียงออกมาพร้อมมองดูรอยเชื่อมระหว่างตัวเองและสายฝน "อ๊าาา เลือด"วาคิมมองเลือดที่ไหลออกมาด้วยความพอใจที่เขาได้เป็นคนแรกของสายฝน "อร้ายยย กรี๊ด เจ็บ"สายฝนร้องกรี๊ดออกมาด้วยความเจ็บพร้อมน้ำตาอาบแก้ม "อย่างเกร็ง ถ้าเธอไม้อยากเจ็บ"วาคิมเอ่ยพร้อมคว้าสายฝนเข้ามาจูบเพื่อให้สายฝนผ่อนคลาย เมื่อวาคิมเริ่มรู้สึกว่าสายฝนผ่อนคลายลงมาบ้าง วาคิมจึงถอนจูบพร้อมกระเเทกสายฝนสี่ห้าครั้งทำให้สายฝนรู้สึกจุกที่ท้องน้อย "แม่ง! เสียวหัวชิบหาย อ๊าา" วาคิมสบทเสียงออกมาเพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้วาคิมเสียวได้ขนาดนี้ ริมฝีปากหนาของวาคิม ก้มลงมากัดหน้าอกสายฝนสร้างรอยให้กับสายฝนเพื่อแสดงถึงความเป็นเจ้าของ "ซี้ดดด ห้ามกัดน่ะ" ร่างกายของสายฝนนั้นสั่นไหวเมื่อไดรับแรงกระแทกจากวาคิมทำให้สายฝนรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่เคยได้รับเมื่อก่อน "อ๊ะะ! อ๊าาาส" สายฝนกระตุกเกร็งเมื่อสายฝนไปถึงจุดหมาย "อ๊าา ไกล้แล้ว ซีดดด"ส่วนวาคิมก็พ่นน้ำรักสีขุนเข้าไปในช่องแคบของสายฝน "เชี้ย! แม่งเอ้ย" วาคิมสบถเสียงออกมาด้วยท่าทีโมโห เมื่อพึ่งรู้ตัวว่าลืมใส่ถุงยาง 'ลืมใส่ได้ไงวะ แถมปล่อยในทุกหยดในร่องแคบของยั่ยนี้' วาคิมเอ่ยในใจ "นะ นาย ไม่ได้ป้องกันหรอ" สายฝนเอ่ยด้วยสีหน้าซีดเผือด "เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะให้คนจัดการเรื่องยาคุมฉุกเฉินให้"เอ่ยจบวาคิมก็พลิกสายฝนให้ขึ้นคร่อมตัวเอง "นะ นายจะทำอะไร ฉันจะกลับบ้าน"สายฝนเอ่ยด้วยความตกใจกับการกระทำของวาคิม "คนอย่างฉันรอบเดียวไม่เคยพอ" วาคิมเอ่ยพร้อมกระแทกสายฝนอย่างแรง 2 ชั่วโมงผ่านไป วาคิมฟุบลงบนหน้าอกใหญ่ของสายฝนด้วยความเหนื่อยล้ากับกิจกรรมที่ทำร่วมกับสายฝน วาคิมมองสายฝนเล็กน้อยแล้วดึงสายฝนเข้ามากอดพร้อมพลอยหลับไป เช้าวันต่อมา ครืด ครืดๆ วาคิมลืมตาเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น "ว่าไง"วาคิมเอ่ยรับให้คนปลายสาย ''เออ กูกำลังไป" เอ่ยจบวาคิมตัดสายแล้วจ้องมองสายฝนที่นอนหลับ วาคิมปัดไรผมสายฝนที่ปิดหน้าออกทำให้วาคิมมองหน้าสายฝนได้ชัดเจนขึ้น เมื่อวาคิมจ้องสายฝนทำให้หัวใจของวาคิมเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะผู้หญิงทุกคนที่เขามีอะไรด้วยไม่มีใครกล้าที่เผยหน้าสดให้ตน นอกซะจากสายฝนที้นอนไร้เครื่องสำอางทำให้วาคิมหลงไหล แต่แล้ววาคิมต้องปัดความคิดนั้นทิ้ง "เธอจะเป็นได้แค่ของเล่นที่ฉันเอาไว้แก้เบื่อเท่านั้นแหละ" วาคิมเอ่ยเสียงเย็นชาเพราะเขาไม่เคยเชื่อเรื่องความรักตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งเขาไป วาคิมเชื่อว่าความรักที่บริสุทธิ์ที่สุดก็คือความรักของมารดาเท่านั้น ส่วนผู้หญิงที่ผ่านมาพวกเขาเพียงแค่ต้องการเงิน วาคิมรีบแต่งตัวแล้วออกจากห้องในทันที "ทางนี้ครับนาย" กันต์เอ่ยเมื่อเห็นเจ้านายออกจากห้องด้วยสีหน้าเคร่งครึม "จัดการให้เรียบร้อยด้วย"วาคิมเอ่ยพร้อมมองไปยังประตู "ครับนาย"กันต์เอ่ยพร้อมก้มหน้าให้กับเจ้าแล้วเดินตามผู้เป็นเจ้านายไป คาสิโน R เมื่อวาคิมมาถึงวาคิมก็รีบมุ่งหน้าไปยังชั้นเก้าทันทีเพราะวันนี้วาคิมมีนัดกับผู้ร่วมหุ้นที่มาจากต่างประเทศ เพราะตอนนี้เขากำลังจะเปิดคาสิโนที่ออสเตเลีย "ขออภัยที่ให้คุณรอนานผมมีธุระที่ต้องจัดการ" วาคิมเอ่ยให้กับผู้ที่จะมาเป็นหุ่นส่วนที่มารอเขา "ไม่เป็นไรครับ ต่อให้ผมต้องรอถึงพรุ่งนี้ผมก็จะรอครับ" ชาวต่างชาติเอ่ยเพราะการที่จะมาเป็นหุ้นส่วนกับวาคิมไม่ใช่เรื่องง่าย "เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ" วาคิมเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง 2 ชั่วโมงผ่านไป "ยินดีที่ได้ร่วมงานครับคุณวาคิม"ชาวต่างชาติเอ่ยพร้อมยื่นมือที่ได้ร่วมงาน "ยินดีเช่นกันครับ"วาคิมยื่นมือตอบกลับ สักพักก็มีหญิงสาวหุ่นดีเย้ายวนเข้ามาสองคน "นี้เป็นการต้อนรับคุณก่อนที่เราจะได้ร่วมงานกันจริงจังครับ หวังว่าคุณจะถูกใจและสนุกไปกับมัน" วาคิมเอ่ยพร้อมมองไปยังหญิงสาว ซึ่งหญิงสาวก็ผลักหน้าเพราะเขาจ้างผู้หญิงสองคนนี้ให้มาอยู่กับหุ้นส่วนถึงพรุ่งนี้ "โอ้วว ของคุณครับผมถูกใจมากๆ" ช่าวต่างชาติเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นเต้นพร้อมโอบเอวหญิงสาว หลังจากนั้นวาคิมก็ออกจากห้องไป อื้อ~~ เสียงงัวเงียของสายฝนที่พึ่งรู้สึกตัวหลังจากนอนไปหลายชั่วโมงสายฝนค่อยๆลืมตาพร้อมมองไปรอบๆห้องพร้อมเบิกตากว้างเพราะเธอจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น สายฝนหันมองไปรอบๆก็ไม่พบวาคิมเมื่อเป็นแบงนั้นสายฝนจึงรีบ อาบน้ำแต่งตัวพร้อมออกจากห้องแล้วพบกับบอดีการ์ดสองคนยืนเฝ้าประตู "ทางนี้ครับคุณสายฝน"ชายชุดดำเอ่ยพร้อมมองสายฝน "เอออ ..(สายฝน)/นายให้ไปส่งคุณสายฝนครับ(การ์ด)" "ฉันกลับเองได้ค่ะ ไม่รบกวนพวกคุณดีกว่าค่ะ" สายฝนเอ่ยพร้อมจะก้าวขา "พวกผมขัดคำสั่งนายไม่ได้ครับ เชิญทางนี้ครับ" ชายชุดดำเอ่ยจบก็เดินนำสายฝนไป โรงพยาบาล "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" สายฝนเอ่ยจบก็สาวเท้าเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นที่พ่อตนเองอยู่ แก๊ก!~ เมื่อเข้ามาสายฝนถึงกับน้ำตาไหลเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อที่นอนอยู่บนเตียงยังไม่รู้สึกตัวพร้อมมีสายเยอะแยะมากมายที่อยู่บนตัวพ่อ "พ่อค่ะ เมื่อไหร่พ่อจะฟื้นขึ้นมาสักทีค่ะ หรือว่าที่พ่อไม่ฟื้นมามองหน้าฝนเพราะพ่อกลัวว่าฝนจะโกรธพ่อใช่ไหมค่ะ" สายฝนเอ่ยพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม "ฝนอยากให้พ่อรู้ ไว้ว่าฝนเคยไม่โกรธพ่อเลย ไม่มีวันไหนที่ฝนจะโกรธพ่อ ฝนรักพ่อนะคะรีบลืมตามาดูฝนใส่เสื้อรับปริญญาตามที่พ่อเคยบอกว่าจะอยู่กับฝนถึงวันนั้นสิค่ะ" สายฝนร้องให้อย่างหนักแล้วเผลอหลับไป

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more