"กลับมาแล้วหรอ" วาคิมเอ่ยเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด
"ครับนาย" เชนเอ่ยตอบผู้เป็นเจ้านายที่นั่งหันหลังให้เขา
"ไอเชน" ว่าคิมเรียกชื่อเชนเสียงดังเพราะเขานึกว่าเป็นสายฝนที่เปิดประตู
"ครับนาย" เชนก้มหน้าเอ่ย
"สายฝนอยู่ไหนทำไมเป็นมึงที่เข้ามา" วาคิมเอ่ยพร้อมหันหน้ามา
"เอออ... คุณสายฝนให้ผมกลับมาก่อนครับเธอบอกมีนัดกับคนรู้จักครับนาย" เชนเอ่ยอย่าง กล้าๆกลัวๆ
"แล้วมึงก็เชื่อ เชื่อแล้วทำตามที่เธอบอก" วาคิมเอ่ยเสียงโมโห
"คะ ครับนาย" เชนเอ่ยโดยที่ตัวเองก้มหน้า
"ไอโง่! มึงรีบพายัยนั่นกลับมาเดี๋ยวนี้ถ้าพา กลับไม่ได้มึงไม่ต้องกลับมา" วาคิมเอ่ยเสียงโมโหยิ่งกว่าเดิม
"เอออ นายครับตอนนี้ก็หกโมงครึ่งแล้วนะครับ คุณสายฝนบอกผมว่าทุ่มหนึ่งเธอจะกลับ" เชนเอ่ยตามที่สายฝนบอกตนไว้
"มึงออกไปได้ล่ะ พรุ่งนี้มึงเตรียมรับโทษที่ขัดคำสั่งกู" วาคิมเอ่ยด้วยความโกรธเพราะสายฝนกล้าขัดคำสั่งของเขา
.
"กลับมาเร็วๆนะครับคุณ
