"เจ้าของปากอนุญาตให้จูบยัง" วาคิมเอ่ยออกมาในขณะที่ตานั้นปิดสนิท
วาคิมแกล้งหลับตั้งแต่รู้ว่าสายฝนกำลังจะเข้ามาในห้องแต่วาคิมไม่คิดว่าสายฝนจะอ่อนโยน
กับเขาขนาดนี้วาคิมรู้ทุกการกระทำที่สายฝนทำกับเขาแต่วาคิมแค่ไม่อยากลืมตาให้สายฝนรู้เพราะเขาอยากรู้ว่าสายฝนจะทำอะไรอีกแต่วาคิมคาดไม่ถึงว่าสายฝนนั้นจะจูบเขา
"นะ นายไม่ได้หลับหรอ" สายฝนเอ่ยจบก็เตรียมจะลุกเพราะเธอรู้สึกอายที่วาคิมรู้ว่าเธอแอบจูบเขาในตอนที่วาคิมนั้นหลับ แต่วาคิมกลับไม่ให้สายฝนลุกขึ้น
"คนหลับที่ไหนเขาพูดเรื่อง" วาคิมเอ่ยพร้อมลืมตาแล้วหันมาสบตาสายฝน
"ปะ ปล่อยนะ" สายฝนพยายามจะลุกออกจากแขนของวาคิมที่ตอนนี้กำลังกอดเอวสายฝนอยู่
"เธอยังไม่ตอบฉันเลยว่าฉันอนุญาตให้เธอจูบฉันไหม" วาคิมเอ่ยพร้อมกระชับกอดสายฝนให้แน่นขึ้นแล้วสบตาสายฝน
"......" สายฝนสายหน้าเป็นคำตอบพร้อมหลบตาวาคิม
"แต่ตอนนี้ฉันอนุญาตแล้วนะอยากจูบต่อไหมเอาดิ" วาคิมเอ่ยพร้อมย
