หลังจากที่สายฝนทานข้าวเสร็จเธอก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกจากนั่งดูหนังตรงโซฟาวันนี้เธอไม่มีเรียนแถมไม่มีโทรศัพท์เล่นอีกโทรศัพท์เธอโดนวาคิมโยนลงจากจากตึกถ้าจะบอกว่าโทรศัพท์สายฝนไม่ตายไม่เละละก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะห้องที่เธออยู่นั้นเป็นชั้นยี่สิบสองโดนโยนลงไปชั้นหนึ่งถ้าไม่ตายไม่เละก็คงเหลือเชื่อสายฝนคิดในใจ
"ยังไม่เสร็จอีกหรอ" สายฝนเดินไปถามเสียงอ้อนหลังจากที่เธอกินขนมหมดไปหลายซองเธอก็เดินมาหาวาคิม
"ยัง" วาคิมเอ่ยสั้นๆ
"มีไรฉันให้ช่วยไหม" สายฝนเอ่ยถามเพราะตอนนี้เธอรู้สึกเบื่อมาก
"ช่วยเงียบก็พอ" วาคิมเอ่ยออกไปโดยที่ไม่สนใจสายฝน
"ฉันเรียนบริหารน่ะ" สายฝนเอ่ยออกไปเมื่อเธออ่านในสิ่งที่วาคิมกำลังสนใจในไอแพด
"ทำเป็น?" วาคิมละสายตาจากไอแพดหันมาสนใจสายฝน
"ก็ได้อยู่" สายฝนเอ่ยออกไปเพราะเธอพึ่งจบบทนี้เมื่อสามวันที่แล้ว
"งั้นก็ช่วยดูอันนี้ให้ฉันหน่อย" วาคิมชี้ไปยังหน้าจอ
"เดี๋ยวฉันทำให้แต่ฉันถนัดในคอม
