ครืด ครืดๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้วาคิมรู้สึกตัวแล้วหยิบโทรศัพท์รับสาย
"คิมลูก คิมอยู่ไหน" เสียงของแม่วาคิมดังขึ้นหลังจากที่รับสาย
"คอนโดครับแม่" วาคิมเอ่ยด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
"วันนี้มีลูกเข้าประชุที่บริษัทแทนพ่อหน่อย" เสียงปลายสายเอ่ยด้วยท่าทีกังวล
"พ่อไปไหนครับแม่ ทำไมเป็นผมละครับ" วาคิมลืมตาขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงที่มารดาเอ่ย
"พ่อกับแม่ต้องรีบบินไปสวีเดนลูกโกดังที่นั่นมีปัญหาพ่อกับแม่เลยต้องบินมาเมื่อเช้าลูก" เสียงมารดาของวาคิมเอ่ย
"ครับแม่ ดูแลตัวเองให้ดีด้วยครับ" ว่าคิมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"อื้ออ พี่คุยกับใครอยู่หรอ" เสียงของสายฝนดังขึ้นทำให้วาคิมหันไปมอง
"คิมอยู่คอนโดกับใครลูกแม่ได้ยินเสียงผู้หญิงด้วย" คุณหญิงรัตนาภาเอ่ยขึ้นเพราะเธอได้ยินเสียงผู้หญิงจากปลายสายของวาคิม
"เปล่าครับแม่ แค่นี้ก่อนนะครับ" เอ่ยจบวาคิมก็ตัดสายไปทันที
"ฝนรบกวนหรอคะ" สายฝนเอ่ยถามว่าคิม
"เปล่าหรอ
