เมื่อมาถึงสายฝนก็นิ่งเงียบไปสักพักเพราะที่ที่เธอเหยียบอยู่ตอนที่คือที่ที่เธอเจอวาคิมเป็นครั้งแรกและยังเป็นที่ที่เธอไม่อยากมาอีกเลยแต่ในตอนที่สายฝนนิ่งเงียบนั้นเธอกลับได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากห้องข้างๆที่เธออยู่
"อ๊ะ อ๊า" เมื่อสายฝนได้ยินเช่นนั้นเธอถึงกับหน้าร้อนขึ้นมาทันที
"ทำไมถึงกับหน้าร้อนขึ้นมาเลยหรอ" วาคิมเอ่ยเมื่อเห็นสายฝนยืนนิ่งและเห็นหน้าสายฝนเหมือนคนมีอาการเขินอาย
"มันไม่ใช่สิ่งที่ฝนคิดใช่ไหม" สายฝนเอ่ยออกไปพร้อมหลบตาวาคิมอย่างเขินอาย
"งั้นก็ฟังดีๆสิ" วาคิมเอ่ยพร้อมกระตุกยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของสายฝน
"อ๊า เสียว เปิ้ลจะเสร็จ" เสียงครางหวานที่ดังออกมาจากห้องข้างๆ
"บ้า ไปได้แล้วไม่อยู่แล้ว" เอ่ยจบสายฝนก็เดินก้มหน้าไปอย่างเขินอาย
"จะเขินทำไมเอากันทุกวันไม่ชิน? " วาคิมเอ่ยเสียงออกมาโดยที่ไม่รู้สึกอายลูกน้องที่อยู่รอบๆ
"ใครเขาพูดที่แบบนี้กัน" สายฝนเอ่ยดุเพระ
