"เธอมาเที่ยวที่แบบนี้ด้วยหรอ" เลโอเอ่ยถามหลังจากที่ชวนสายฝนมานั่งเขากับสายฝนไม่ได้เจอกันสี่ปีแล้วเพราะเขาต้องไปเรียนเมืองนอก
"เอออ.... คือเรามาทำธุระกับเจ้านายหนะ" สายฝนจำใจต้องโกหกไปเพราะเธอไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอมากกับใคร
"เจ้านาย?" เลโอเอ่ยถามพร้อมขมวดคิ้ว
"กะ ก็เจ้านายที่บริษัทฉันฝึกงานไง" สายฝนเอ่ยพร้อมหลบตาเลโอเพราะตอนนี้เลโอจ้องสายฝนอย่างไม่ละสายตา
"อ้อ ไม่เจอกันนานเธอเปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะ" เลโอเอ่ยพร้องจ้องหน้าสายฝยอย่างไม่ละสายตา
"อื้ม" สายฝนเอ่ยสั้นๆพร้อมฉีกยิ้มออกมา
สายฝนกับเลโอพูดคุยกันอย่างสนุกสนานมีเสียงหัวเราะกันตามประสาคนไม้ได้เจอกันนานแล้วมีเรื่องมาเล่ากัน แต่เธอกับไม่รู้เลยว่ามีสายตาคมเข้มที่มองเธอจากด้านบนลงด้วยสายตาที่คาดเดาได้อยาก
"เลโอ ฉันขอตัวก่อนนะฉันออกมานานแล้วกลัวว่าเจ้านายจะดูเอา" สายฝนเอ่ยเพราะเธอออกมานานมาแล้ว
"อื้มม ไว้เจอกันนะ" เลโอเอ่ยพร้อมส่งยิ้ม
