ช่วงเวลาที่อยู่คนเดียว ก็ยิ่งจุดชนวนความคิดมากขึ้น ร่างสูงไม่สามารถทนอยู่กับความฟุ้งซ่านนั้นได้ไหว จึงเลือกที่จะเดินทางไปหาใครบางคน ซึ่งอยู่ห่างออกไปอีกหลายกิโล ดูเอาสิว่าห่างไกลซะขนาดนั้นเขายังดั้นด้นที่จะไปจนได้ หากเรื่องที่เครียดไม่สำคัญจริงก็คงไม่ลงทุนหรอก
และนั่นทำหญิงสาวใกล้ชรารู้สึกแปลกใจไม่น้อย หล่อนชะงักสิ่งที่ทำอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะปริปากยิ้มเมื่อเห็นลูกชายเดินเข้ามา
“คอตกมาเชียว ให้แม่ทายไหมว่าลูกโดนอะไรมา”
นี่คงจะเป็นตัวบ่งชี้ต่อความหมายในการมาเหยียบที่นี่ทั้งหมด โดยไม่ต้องอธิบายให้เสียเวลา เกี่ยวกับเรื่องที่เขาวิตกกังวลอยู่ เพราะผกามาศหรือปะการังแม่ของเขาสามารถอ่านมันได้หมด
เขาทิ้งตัวลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับหล่อนก่อนจะถอนหายใจพรืดใหญ่ และส่ายหน้าเอือมระอาแสดงออกถึงความเบื่อหน่ายอย่างชัดเจน คนเป็นแม่เห็นอย่างนั้นเลยยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
“เรื่องงาน? เรื่องส่วนตัว?”
หล่อนจึง
