โอลีเวียอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะจับได้และถากถางหล่อนเช่นนี้ อะไรกันนี่เขามองหล่อนอยู่อย่างนั้นหรือ
“ก็แค่เข้าไปทักทาย ไม่ได้หรือไง”
หญิงสาวย้อนถาม สงครามเลิกคิ้วสูง มียิ้มเปื้อนในหน้า แม้เป็นยิ้มที่เย้ยหยันแต่กลับดูหล่ออย่างน่าแปลก
“มันได้ ถ้าคุณมีเจตนาแบบนั้นจริงๆ”
โอลีเวียชะงัก จังหวะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าคนอย่างเขามีหรือเรื่องนี้จะเล็ดลอดสายตา เพราะขนาดเรื่องอื่นที่ไกลตัวถ้าเขาใคร่รู้ไม่มีสักเรื่องที่เขาไม่ได้รู้!
โอลีเวียเร่งเปลี่ยนสีหน้าทันควัน เมื่อฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเขาก็มีส่วนผิด เรื่องที่เขาเอาผู้หญิงมาซุกซ่อนกันแบบนี้
“ว่าแต่คุณเถอะ ผู้หญิงใหม่งั้นเหรอ ที่มีอยู่ทั้งอดีตและปัจจุบันไม่พอรึไง”
“แล้วไง?”
“คุณไม่ควรทำอย่างนี้กับฉัน”
“ผมทำอะไร นี่มันงานของผม คุณอย่ามายุ่งจะดีกว่า”
“ฉันก็แค่..”
“ผมจะให้คนไปส่ง”
ก่อนเขาจะตัดบทเดินผ่านร่างเธอไปโดยไม่คิดจะฟังคำแถของเธอ ปล่
