หลังออกมาจากร้านอาหารน้ำหวานก็เรียกรถแท็กซี่ไปที่ห้าง ช็อปปิ้งเสริมสวยทำธุระส่วนตัว...
เวลาห้าโมงเย็น...
เป็นเวลาที่น้ำหวานกลับบ้าน เธอซื้อของใช้ครีมบำรุงผิวมาฝากทุกคนในบ้านเหมือนทุกครั้ง อันนี้ของพี่ช่ออันนั้นของเฮียขุน ของเตี่ย ป้าจุ๋มและคนอื่นๆ ชีวิตของน้ำหวานนับว่าเป็นชีวิตที่มีความสุขในแบบที่หลายๆ คนต้องการ อยากซื้ออยากจะทำอะไรก็ทำเธอทำทุกอย่างตามใจที่อยากจะทำ ไม่เคยมีใครมาบังคับเธอได้...
ชีวิตเป็นของเราไม่ใช่ของของใคร..เธอเชื่อแบบนั้น
คฤหาสน์บ้านเทพพิทักษ์
ช่วงเวลาหกโมงครึ่ง เป็นช่วงเวลาที่เตี่ยเทพ ขุนเขาและแขกคนพิเศษกลับบ้าน...
ขุนเขาเดินลงจากรถมาก่อนเพราะกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิทส่วนเตี่ยเทพก็กำลังคุยกับแขกของบ้านด้วยท่าทางสนิทสนม
"อยู่ๆ มึงก็มาบอกว่าไม่ว่างมาไม่ได้เนี่ยนะ!! ไหนเมื่อวานมึงบอกว่ามาได้ไง กูบอกเตี่ยไปแล้วว่ามึงมาได้ แค่มากินข้าวมึงจะกลัวอะไรวะเอื้อ" ขุนเขาเ
