บทที่ 6 NC

1363 Words
“เธอขา ถอดได้ไหม” พันร้อยละจูบออกมาเอ่ยถามความสมัครใจของคนตัวเล็ก เมื่อตอนนี้มือของเขากำลังซนอยู่ตรงขอบกางเกงนอนตัวสั้นของเธอ แค่เพียงคนใต้ร่างพยักหน้าให้เบาๆ พันร้อยก็รีบจัดการดึงกางเกงทั้งตัวในและตัวนอกออกจากร่างกายของเธอทันที เขาไล่สายตาจากใบหน้าเย้ายวนลงไปมองส่วนล่างที่กำลังเปล่าเปลือยอวดความสวยงามจนเขาต้องกลืนน้ำลายเหนียวลงคอไม่ใช่แค่หน้าเธอที่เด็ก ตรงส่วนนี้ก็ไม่เว้น ทั้งขาว ทั้งเนียน ไร้เส้นขนปกคลุม แต่สิ่งที่บ่งบอกว่าเธอโตแล้ว คือความอวบนูนของเนินเนื้อสามเหลี่ยมที่ทำให้ลำคอเขาแห้งผาก “พี่พัน ทำไมมองหนูนิ่งขนาดนั้น” เมื่อเห็นว่าเขาเอาแต่จ้องมองตรงส่วนนั้นของเธอนิ่งไม่ยอมไปต่อ ความไม่มั่นใจเริ่มก่อตัวขึ้นมาทันที หรือตรงนั้นของเธอมันแย่จนเขาอึ้ง มือเล็กจึงยื่นลงไปปิดบังเอาไว้ แต่กลับถูกเขาจับแยกอย่างรวดเร็ว “อย่าปิด เธอขาสวยมาก สวยจนพี่ไม่อยากละสายตา…อยากชิม พี่ขอชิมเธอขาหน่อยนะ” “ชิมซิคะ” แทนที่จะเอ่ยห้ามเธอกลับยกขาทั้งสองข้างขึ้นตั้งฉากกับพื้น อ้าขาออกให้กว้างขึ้นเป็นการอนุญาตให้อีกฝ่ายเขามาชิมได้สะดวก ดวงตากลมปิดสนิท หัวใจดวงน้อยกระตุกสั่นไหวเมื่อถูกริมฝีปากร้อนของคนเมาทาบทับลงบนเนินสามเหลี่ยมอวบนูน พันร้อยจูบซับไปทั่วเนินนูนด้วยความแผ่วเบา ก่อนที่จะแหวกกลีบที่ปิดสนิททั้งสองข้างแยกออกจากกันให้เขาได้เชยชมติ่งมุกเม็ดเล็กที่ซ่อนตัวอยู่ด้านใน “อือออ พี่พันขา” ขาที่ตั้งชันไว้แทบจะไหลราบลงไปบนเตียงทันทีที่ปลายลิ้นอุ่นร้อนตวัดชิมเนื้อนวลตรงกลางกาย แค่เพียงสัมผัสแผ่วเบาร่างกายเธอก็อ่อนระทวยกลายเป็นขี้ผึ้งอุ่นๆ ที่ไหลตามการชักจูงของเขาไปอย่างง่ายดาย “อะ…พี่พันอย่าดูดแรง อ๋อย~~” เธอร้องห้ามเมื่อรู้สึกได้ว่าเขาเริ่มกินมูมมาม และรุนแรงขึ้น จนติ่งอันน้อยของเธอที่เขาดูดเล่นอยู่มันกำลังระบบ แต่เหมือนเธอยิ่งห้ามคนเมายิ่งได้ใจ กระดกลิ้นใส่รัวๆ ก่อนจะดูดเม้นเน้นอีกหนึ่งที ยิ่งเขาตะกละมากเท่าไหร่ เธอยิ่งแอ่นสะโพกป้อนให้เขาได้ชิมอย่างสมใจมากขึ้นเท่านั้น “อืม” พันร้อยครางรับในลำคออย่างพึงใจ แม้ปากเธอจะเอ่ยห้ามแต่ร่างกายเธอกลับตอบสนองต่อการปรนเปรอของเขาเป็นอย่างดี เมื่อชิมความหวานด้านนอกจนหนำใจแล้ว ลิ้นร้อนจึงค่อยๆ คืบคลานแหย่เข้าไปชิมความหอมหวานของรูเล็กที่ปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมา “ซี๊ดส์…พี่พันขา” เสียงหวานครางออกมาอย่างกระสัน ยื่นมือลงไปจิกผมของเขาระบายความเสียว ยิ่งเขาส่งลิ้นเข้าไปลึกเท่าไหร่เธอยิ่งบิดสะโพกแอ่นรับ บางจังหวะที่เขาจะขยับลิ้นเข้าออกเร็วขึ้น สะโพกเธอก็ขยับรับตอบสนองอย่างห้ามไม่ได้ ยิ่งคนตัวเล็กแอ่นรับพร้อมขยับสู้ด้วยขาที่สั่นเทา เขายิ่งออกแรงกระดกลิ้นสอดใส่เข้าไปในร่องคับแคบ ก่อนจะเลียซ้ำๆ ในจุดที่อีกฝ่ายกระตุกเสียวจนน้ำหวานสีใสไหลทะลักออกมาอาบปลายลิ้นของเขาจนชุ่ม “อาส์…พี่พัน พอแล้ว อ๋อย~~ ไม่ไหว ฮือออ หนูจะ…” สติของเธอเริ่มกระเจิดกระเจิง สมองขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออก ได้แต่แอ่นสะโพกรับความสุขที่กำลังจะมาถึง ทั้งที่เอ่ยบอกให้เขาพอแต่ร่างกายเธอกลับทำตรงข้าม พันร้อยนึกเอ็นดูอาการของเด็กอวดเก่งที่แสดงออกมาอย่างไร้เดียงสา ก่อนจะรัวลิ้นส่งเธอให้สุขสม ปลดปล่อยน้ำหวานแรกออกมาให้เขาได้ชิม “อ๊ะ…อาส์~~” เสียงหวานครางระงมออกมาอย่างสุขสม เธออยากจะทิ้งสะโพกลงบนเตียงเพราะขาที่อ่อนแรงพยุงเอาไว้ไม่ไหว แต่ไม่สามารถทำได้เพราะมือหนาคู่นั้นจับสะโพกเธอไว้ให้มันลอยอยู่กลางอากาศในขณะที่เขากวาดเลียน้ำหวานที่เธอปล่อยออกมาจนเกลี้ยง “พี่พัน พอแล้ว ปล่อยหนูเลยนะ ขาหนูสั่นหมดแล้วเนี่ย” “พี่ยังกินไม่อิ่มเลย” พันร้อยยอมวางสะโพกเธอลงบนเตียงแต่โดยดี เอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่โคตรจะเซ็กซี่จนคนฟังอย่างเธอใจสั่น “แต่หนูเพิ่งจะ…” “เพิ่งจะอะไรฮึ เธอขาเพิ่งเสร็จคาปากของพี่เหรอ” “..…” ดวงตาใสเบิกกว้างเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยล้อในสิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไป “เธอขา พี่อยากเสร็จคาปากเธอด้วย” พลอยไพลินเม้นริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยความตื่นเต้น เธอไม่รู้ว่าเขาเอาเวลาตอนไหนไปถอดกางเกง เพราะตอนนี้เขากำลังคร่อมหน้าอกเธออยู่พร้อมกับขยับความใหญ่โตที่กำลังหลับพริ้มมาตรงหน้า มือหนายกขึ้นชักรูดปลุกลูกชายตัวโตที่หลับคอพับผิดเวลาให้ตื่นขึ้นแต่เหมือนเขาลืมความเป็นจริงของร่างกายตัวเองไปข้อหนึ่ง เมื่อไหร่ที่เขาเมาหนักจนหมดสภาพ ลูกชายเขาก็จะหมดสภาพตามไปด้วย คืนนี้เขาเมาหนักจนแทบจะหมดสภาพก็จริง แต่เขาไม่อยากให้ลูกชายหมดสภาพตอนนี้ “พี่พัน เข็มพี่มันยังเย็บได้อยู่เหรอ” คนตัวเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นสีหน้าเหมือนคนกำลังจะตายของเขา “เธอขา อย่าปากดีถ้าไม่อยากโดนเข็มพี่ตีปาก” พันร้อยทิ้งตัวลงนอนข้างคนตัวเล็ก เขายกมือก่ายหน้าผาก กลั้นน้ำตาที่มันปริ่มๆ จะไหลออกมา ถ้ารู้ว่าจะได้เย็บเธอ เขาจะย้อนเวลากลับไปไม่ปล่อยให้ตัวเองเมาจนหมดสภาพแบบนี้เลย “พี่พัน พริกขอโทษ พริกไม่ได้จะว่าพี่” เธอลนลานจนทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นสีหน้าอีกฝ่าย พลางคิดว่าตนเองคงถามแรงไป “พี่ไม่ได้โกรธเธอ” พันร้อยกันมานอนตะแคงข้างดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด เมื่อเห็นท่าทีตกใจจนลนลานของเธอ “อีกอย่างเข็มพี่ยังใช้งานได้ดี ใช้ได้ดีมากด้วย เพียงแต่ตอนนี้มันเมาจนหมดสภาพตามเจ้าของ” “พี่ไม่ได้โกรธจริงเหรอ” เธอแหงนหน้าสบตาเขาด้วยดวงตาที่ใสซื่อ ก่อนจะก้มหน้าลงมาซุกกับอกเขาต่อ โอกาสที่จะได้นอนซุกอกอุ่นๆ แบบนี้มีบ่อยที่ไหน ได้ทีเธอก็ขอซุกให้คุ้มหน่อย ไม่โดนเขาเย็บก็ไม่เป็นไรแค่ได้แนบชิด ได้นอนกอดเขาแบบนี้ก็โคตรคุ้มสำหรับอีพริกแล้ว ส่วนเรื่องเย็บ ไว้เขาหายเมาค่อยยั่วใหม่ยังไม่สาย “เธอขา ขอพี่กินนมนอนหน่อย” พันร้อยถดตัวลงมาซุกหน้าอกนุ่มที่เขาชอบแอบมองบ่อยๆ เอ่ยอ้อนขอลองชิมความนุ่มฟูนี่ดูสักครั้ง “พี่เป็นเด็กหรือไง ถึงต้องกินนมนอน” “อืม พี่เป็นเด็กชายพันร้อย” ว่าจบเขาก็เลิกเสื้อเธอขึ้นไปกองไว้บนเต้าอวบ แล้วจัดการชิมเต้าอวบตรงหน้าจนคนตัวเล็กต้องบิดขาเสียกันไปมา และเขาก็ได้ส่งเธอไปแตะขอบสวรรค์อีกครั้งด้วยปลายนิ้วเรียวของตนเอง ถึงลูกชายจะคอพับจนพาเธอไปแตะขอบสวรรค์ไม่ไหว แต่เขาก็ใช้วิธีการอื่นในการทำให้เธอสุขสมได้ครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอหลับคาอกเขาไป เขาจึงลงไปซุกอกอุ่นๆ แล้วหลับไปในอ้อมกอดของเธอ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD