Berivan o sabah erken uyanmıştı. Kafasında bir tuhaflık vardı.
Poyraz ‘ı sözleri kafasında dönüp, dolaşiyordu.
“ Sen geldin ya Berivan.. Ben doğuştan sesizdim.”
Kafasını dağıtmak için avluya indi.Ama tam orada, her zaman ki gibi
POYRAZ.
Berivan kollarını kavuşturdu,sesi yüksek ama tonu yumuşaktı:
“ yine mi sen? Bu konağın başka bahçivanı yok mu?”
Poyraz eğilmiş,çiçekleri suluyordu. Kafasını kaldırmadan cevapladı:
- “ Konağın başka çiçeği yok ki..
Ben her gün seni suçluyorum, fark etmeden.”
Berivan bir anda durdu.
Kahkaha atacaktı.. boğazında kaldı.
Bu fazla.. güzeldi.
- “ Poyraz.. Sen bazen ciddi misin, yoksa beni kafaya mı alıyorsun?” Diye sordu. Gözlerini kıstı ama içi titriyordu.
Poyraz o anda ayağa kalktı.Doğrudan gözlerinin içine baktı:
-“Ben seni ciddiye almasam, la
