Boan , Efnan a sarılıyordu. Efnan konuşmaya devam etti kırılmıştı. Sorgusuz , sualsiz yargılanmıştı sevdiği adam tarafından . Hareketleri ile onu hiçe saymişti ya da o öyle hissetmiş olacak ki devam etti konuşmaya
- “ ben öncelikle kendi başımı dik tutacak , sonra babamın ve evleneceğim adamın başını dik tutacak bir hayatı tercih ettim. Ahlaki değerlerim önceliğimdi.” Boran kollarını gevşetti. Neler duyuyordu . İnanamadı iki kolundan tutup uzaklaştırdı kendinden. Efnan konuşmaya devam etti.
- annenin dediği gibiyse .bıkmışsan . Şunu söylerim severek ayrıldım . Sancım bitmez, yıkılmam da kolay atlatamam belki …” Boran o an öyle bir bağırdı ki Efnan donudu . Titredi. Boran ın nefesi kesilmişti o konuşunca
- Yeter yeter !!! ne abarttın ya kim gidiyor ?kim bırakmış ? Ne dediğinin fark
