Bora, anne ve babasıyla konuşmuş belli. Odama kadar gelmişlerdi. Beni sevdiğini bilmiyordum. İki üç gün oldu biraz farklı . Bir şey var kafasını gerçekten karıştıran. Kayınvalidem de dedi. Bu düşüncelerle odaya çıktım. Valizim duruyordu. Ben Borandan gidemezdim. Bütünüyle alt üst olurdum. Onu görmeden devam edemezdim . Pencerenin önündeki koltuğa oturdum. Dizlerimi kendime çektim. Ne olmuştu. Şu an rüya görmüş, kan ter içinde uyanmış gibiyim . Ama rüya değildi. Başımı dizlerime gömüp , kollarımı dizlerime sardım. Şu hayattın en kötüsü kararsızlık , boğuyor insanı.mesele gitmek değil. Giderdim . Ama kalmak bilinmezlikti.kapı açıldı , Ayak sesinden Boran olduğunu anladım hiç kafamı kaldırmadım. Yanımdaki koltuğa oturdu. Konuşmuyor, oturuyordu. Onu anlamaya çalışmadım. Anlamaya ,çalışırsam y
