Rötar
1012 Words
Ben Efnan 22 yaşındayım. Yazın 23
olucam. Bu son bahar biraz garip bir şekilde
geçiyor.Boran ı Mero dan dolayı biraz
biliyordum. Ama hakkında pek bir şey bilmiyordum. Bildiğim çapkın bir adam olduğu, iyi bir insan olduğu .Ailesinin maddi olanaklarının fazlasıyla iyi olması bu kadar.
Bütün gece uyumadım . Bana ne diyecek, benimle ne ile ilgili konuşacak. Çok merak ediyordum. İş ile ilgili mi ? Kafam da bir sürü şey vardı. Sonunda uyudum. Saatimin çalmasıyla uyandım. Saat 9 olmuştu. Hemen kalktım, bir şeyler atıştırdım. Üstümü giyindim ,pantolon giydim nereye gideceğimizi sormamıştım.
Beklemeye başladım. Saat on oldu . Yoktu.
Aramadı da gelir dedim ,birazdan dedim.
Gelmedi saat artık on buçuktu. Arasam mı? Yok
olmaz. Beni ekti mi ? Olmaz ya acil bir işi çıkmıştır. Ama insan haber verir demi .kendimi çok kötü hissettim. Ya Efnan dün kabul etmeyecektin dedim . Hemen tamam dedin salaksın kızım. Evet duygusallık beni aptalaştırırdı .Bu yüzden tam da bu yüzden hiç kimseye yer yoktu hayatımda. Saate baktım on bir olmuştu. Masama geçtim artık ders çalışmaya da akıl kalmadı yatağımın üstünde uzandım.uyuya kaldım. Telefonumun sesiyle uyandım. Boran arıyordu. Açtım , “Efnedim “dedim
“Efnan lütfen aşağı in seni bekliyorum “ dedi.
Ben ne diyeceğimi şaşırdım. Saatte baktım öğleden sonra birdi.
“Kusura bakmayın gelemem işim var “dedim.
“Bak Efnan her şeyi anlatacağım lütfen hadi
gel konuşalım “ dedi
“Tamam Boran Bey” dedim üstüme çeki düzen verip aşağı indim.
Arabanın içinde öylece bana bakıyordu. İndi
arabadan yanma geldi .”Bana kızdığını biliyorum her şeyi anlatacağım tamam şimdi bin arabaya gidelim. Rötarlı geldim ama geldim lütfen “ dedi
Ona bakıyordum sadece sustum ben hiç konuşmadım arabaya bindim. Galiba bu adama aşk oluyorum nefes alış veriş şeklim değişiyor benim. O da arabaya bindi göz kırptı bana. Yok artık öl burada Efnan.
“Çok sinirlendi mi bana”
“Çokkkkk ama haber verebilirdiniz dedim
“ vermesine vereyim de uyanamadım dün çok geç yattım tabi biraz da heyecandan oldu . Kızma bana ne olur . Bak gerçekten bunu telafi edeceğim özür dilerim Efnan.
“Gerek yok. Benimle ne konuşmak istediğinizi söylerseniz bunların bir önemi olmayacak dedim”
“ Gideceğimiz yerde anlatırım tamam bana güven”
Baktım şehrin dışına çıkmışız . “Boran nereye gidiyoruz “dedim.
“Seni çok güzel bir yere göreceğim. Emin ol bayılacaksın “
“Ben ben uzak bir yere gidemem lütfen “
dedim titremeye başladım .
“Lütfen Efnan biliyorum beni tam tanımıyorsun ama o aklındaki neyse çıkar onu “ dedi.
Utandım, rahatladım biraz evet ya ben ne düşündüm öyle. Hemen toparlanmam gerekiyor.
“ sadece beni ısız yerler ürkütür de ondan”
dedim
“ küçük çocuk gibisin . Ee tek yaşıyorsun korkmuyor musun?”
“O başka komşularım var kalabalık “ dedim güldü . Ben de güldüm .
“ Sana zarar vermem bunu düşünmen beni çoook üzer Efnan hanım” dedi. Ve sustu.
Ben tam koşacaktım “ geldık .“ dedi.
Gerçekten gelmiştik. Bir evin önünde durdu. İki katlı bahçeli bir ev.
Nasıl geldik anlamadım. Ona bakmaktan yola hiç bakmadım. O kadar sakın güzel şeyler söyledi ki ben yolun nasıl bittiğini anlamadım.
“ in hadi buraya bayılacaksın biliyorum “ dedi. Arabadan indim etrafma baktım sesiz , kuş sesleri vardi. Eve doğru ilerleyince denizin sesini duydum . Yağmur yağmaya başladı. Hemen eve girdim. Evin denize bakan yeri hep camdandı. Hemen cama yapıştım. Denize baktım. Eve hiç bakmadan
“Yaaa harika dedim “ . Camın yanındaki koltuğa oturdum. “Bir ömür boyu burada otururum “ dedim
“Bende sennn “ ağzının içinde bir şeyler dedi. Anlamadım. O an önemsemedim. Bu benim için inanılmaz güzel bir yerdi.
“ Gel sana evi göstereyim “ dedi . Salon kocamandı çok güzel koltukları vardı . Mutfak sade ve şıktı . Üst kata çıktık . İki oda bir banyo vardı . Her bir oda da yatak vardı. Banyo çok güzeldi. Aşağı indik
“Beğendin mi “çok güzel kiminse güle güle kullansın “ dedim.
“Umarım mutlu bir şekilde kullanırlar” dedi
“Kimin olduğunu biliyosun dem mi “?
“Yani bililiyorum. Gel bişeyler yiyelim . Ben kalktığım gibi sana geldim. Ben hazırlayacağım sen gez “dedi.
“ yardım etmemi ister misin “?
“Yok ben hazırlarım sen yersin “ dedi.
“Olmaz yardım etmek istiyorum “dedim
Baktı güldü. “ iyi tamam sen dolaptan kahvaltı malzemelerini çıkar . Ben sandviç hazırlayacağım . Dedi. “ Tamam “ dedim. masayı hazırladım o sandviçleri hazırladı . Masaya oturduk . O bana ben ona bakıyordum. Sonra yutkundum .”yiyelim mi dedim”
“Ah tabi tabi yiyelim “dedi .
Ben pek koşmadım . O konuşmazsa ikimiz de susuyorduk.
Yiyeceğimizi yedikten sonra beraber masayı toplayıp birbirimize bakıyorduk. Sonra “hımmm kahve ister misin” dedi
“İsterim “ dedim.
Kahveleri aldık. Camın denize bakan kısmına geçtik.
“ şu deniz ses beni çok rahatlatıyor. Ne zaman moralim bozuk olsa , üzülsem kenarına gidip böyle gözlerimi kapatır saatlerce dururum. Ben Deniz olan bir yer de büyümeilmişim. İnsan için bu büyük bir lütuf” . Dedim. Gözlerimi açtım bana bakıyordu. Öyle bakıyordu ki boynuna sarılasım geldi. Öyle içten öyle haran.
“ Ben nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum Efnan” dedi . Biraz tahmin ettim aslında ama o Boran Altaylı. Ben bir memur ailenin kızı . Mero ya bile biz farklıyız demiştim . Normal arkadaşlık için. Umarım Boran ,bu duygu karışıklığdır. Korkuyordum . Kendimden duygularımdan.
Devem etti.
“Seni ilk gördüğümden beri sana duygularım vardı. Ve sen de kabul edersen seni tanımak istiyorum. Daha önce hiç böyle olmadım. Itarf ediyorum.”
Biraz daha yaklaştı bana kahvesinden bir yudum aldı küçük sehpaya bıraktı. Ben dilimi yutmuş gibi ona baktım ,utandım arada denize baktım o hiç durmadan bana bakarak konuşuyor, benim kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Ne denir , ne yapar insan böyle bir durumda hiç bilmiyorum. Elimdeki kahve kupası titriyordu. Elimdeki kupayı aldı, sehpaya bıraktı biraz daha yaklaşarak. Benden bir cevap bekliyor farkındayım . Sanki üşüyordum. Ben hiç böyle yoğun duygular yaşamadım. Vücudumun hakimiyetini kaybettim. Kontrolden çıkmış gibiydi. Yüzüm yanıyordu. Ağzım kuruyor, dizlerim , ya her yerim titriyordu.
“ Ben ben dedim” iyice yaklaşmıştı bana.
“Ben senden hoşlanıyorum ama “dedim . Dudaklarını
durağıma bastırdı.
- Writer
