“แต่เอื้อยน่ะสเปกมึงไม่ใช่เหรอ สวยหวานเรียบร้อย น่าข่มเหง เล่นตัว เหมาะกับเป็นแม่ของลูก จีบมาตั้งนานวันนี้เขาใจอ่อนแล้วนะโว้ย”
“ปล่อยให้เขาไปได้คนดีๆ เถอะ ตอนนี้เขาเข้าไปทำงานกับรุ่นพี่คนนั้นแล้วไม่ใช่เหรอ” หยกพูดออกมาง่ายๆ
“แอ๋มบอกว่า เอื้อยเคยถามถึงมึง พอกูเล่าว่ามึงกำลังย้ายจากที่ทำงานเก่ามาอยู่ที่โรงแรมคิงดอม ออฟ ไดมอนด์ เอื้อยก็ตื่นเต้นมาก แสดงว่าเขามองเห็นอนาคตของมึง ไม่ดีใจหน่อยเหรอ”
“ช้าไปแค่วันเดียว วันเดียวจริงๆ” หยกไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม
“ฮ้า นี่พูดจริงเหรอ” โซ่ตะโกนเสียงดังอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“จริง ฝากแฮปปี้เบิร์ธเดย์เอื้อยด้วย”
“เดินไปอวยพรเขาที่รถดีไหม”
“อย่าเลย มึงไปเถอะ เที่ยวให้สนุกนะเพื่อน ขากลับอย่าเมานะ เดี๋ยวไม่มีคนช่วยขับ” หยกตบไหล่โซ่ “อย่าไปฝากความหวังไว้กับไอ้บอล ไอ้ข้าวให้มาก เมาทั้งทริป”
“ไหนกูดูหน่อย ในโทรศัพท์มึงน่ะ มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ไม่บอก” พยัก
