“เราง่วง” เสียงแอนนาอู้อี้โอดครวญ “วันนี้วันเสาร์นะ เราเพลียมาก”
“กินข้าวก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมานอน”
“อีกยี่สิบนาทีได้ไหม” แอนนาต่อรอง
“ตามใจ เตรียมโจ๊กไว้ให้แล้วนะ ฉันไปก่อน” หยกส่ายหัวแล้วเดินออกจากห้องนอนของเธอ
เขาเดินไปที่ประตู ละล้าละลังอยู่สักพักเผื่อเธอจะเดินออกมา แต่สุดท้ายเป็นเขาเองที่เดินกลับไป
เธอยังนอนอยู่ในท่าเดิม หยกเหนี่ยวตัวเธอให้นอนหงาย
“ยี่สิบนาทีแล้วเหรอ” แอนนาไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าเมื่อกี้หยกพูดอะไรบ้าง เธอหลับไปตั้งแต่บอกว่าจะนอนต่ออีกยี่สิบนาที
“เกินแล้ว” หยกบอกทั้งที่เพิ่งผ่านมาแค่สิบนาที กลัวเธอจะอิดออดขอนอนต่อจึงช้อนตัวเธอขึ้นมา ก้าวดุ่มๆ เดินไปเข้าห้องน้ำ เขาวางเธอลงยืนหน้าอ่างล้างหน้า หยิบแปรงสีฟันกับยาสีฟันมาบีบให้เสร็จสรรพ
“ยิงฟัน” เขาสั่งขณะที่แปรงสีฟันจ่ออยู่ตรงปากแอนนา
แอนนาจับเอวหยก เริ่มหายง่วง และยิงฟันให้เขาอย่างนึกสนุก หยกจัดการถูฟันหน้าให้ทันที
