42.BÖLÜM: SAFÎYANE

1132 Words

Zarife, bir yılan gibi zehrini salarken, ben tutulmuştum ve kıpırdayamıyordum. Yutkunduğumda Zarife sözlerine daha keskin ve daha fısıltılı bir şekilde devam etti. "Al, bu da yularını tuttuğun Zarife'den sana ilk havadis olsun gelin hanım..." Sözleri dirhem dirhem salındı mutfağa. Ardından gülümseyerek taşan kahveyi silmek için bez aldı. Sahte bir ilgiye büründü gözleri; "Ben gene duyduğumu gördüğümü sana yetiştiririm merak etme." Ben daha Zarife'ye herhangi bir cevap veremeden Seher mutfağa girdiğinde ellerimin uyuştuğunu hissettim. Kıpırdayamıyordum. Eski aşk zaten başlı başına bir vurgundu. Bir de dün?... "Uy abla!... Yanmış ya gı buralar! Ne ediyiniz siz burada?!" diye veryansın eden Seher, burnuna gelen buram buram kahve yanığı koksundan tişörtünü ağzına çekiyordu. "Mustafa'y

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD