Boran Ağa, sabah kahvaltısından sonra Narin’e dönerek ona konağın düzenini anlatmıştı. Kahvaltı sırasında masadaki gergin bakışlardan sonra, Narin biraz huzur bulabileceği bir alan arıyordu. Boran’ın, “Ben ofisime çıkıp işlerimi halledeceğim. Eğer istersen sen de biraz dışarı çık. Konağın karşısında bir park var, hoşuna gider. Çocukları seversin, bilirim. Ama unutma, korumalar peşinde olacak,” demesi onun için bir fırsat olmuştu.
Narin bu teklifi duyduğunda, yüzüne kısa bir gülümseme yayıldı. “Tamam,” dedi hafifçe. Boran, ona bu küçük özgürlüğü vermiş olsa da, korumaların varlığını hatırlatması, aslında bu yeni hayatında tamamen özgür olmadığını fark etmesine neden olmuştu. Ancak yine de konağın havasından biraz uzaklaşma fikri hoşuna gitmişti.
Boran, konağın üst katına çıkarken Narin de
