Güneş, şaşkınlık ve dehşet içinde olduğu yerde Mirzanın yüzüne bakakalmıştı. Ellerini ağzının üstüne kapattı. Böyle bir şeyi yaptırabilecek iki kişinin olduğunu bilse de konuşmaya cesaret edemiyordu. Yanındaki Mirza'nın yüzü ise öfke ile kıpkırmızı olmuştu. Kaşları çatılmış, gözleri neredeyse ateş saçıyordu. Elindeki kağıdı avucunun içinde buruşturarak sıkarken, “Anne!” diye haykırdı. Güneş onun bağırışıyla korkudan bir adım geriye sıçradı. Sanki bir volkan patlamış ateşi kendine sıçrayacakmış gibi paniğe kapılmıştı.
Bu sırada Mirza hızla yere eğilip biraz önce çıkardığı pantolonunu aldı. Cep telefonunu cebinden çıkardığında ellerinin titrediği görülebiliyordu. Öfkesi kontrolsüzdü, gözlerinden çıkan alevler her hareketine yansıyordu. Güneş, onun öfkesinden, bu hallerinden çok ürküyordu. Ç
