Mirza, klinikten çıktığında zihni karmakarışık, ruhu ise yorgundu. Arabasına binip kontağı çevirdiğinde ne yöne gideceğine karar veremedi. İçindeki umut ve korku birbiriyle çarpışıyordu. Baba olma şansı vardı. Doktor, umut veren açıklamalar yapmıştı. Ancak tüm bu olumlu sözlere rağmen, Mirza’nın aklı sürekli en kötü senaryolara kayıyordu. “Ya olmazsa,” diye düşündü. Bu soruyu zihninden bir türlü silemiyordu. Her ne kadar pes etmemeye kararlı olsa da, içine dolan karamsarlıkla mücadele etmekte zorlanıyordu.
Bir süre boyunca, nereye gittiğini umursamadan, şehrin sokaklarında dolandı. Düşünceleri arabasının içinde yankılanıyor, zihni karmaşık sorular ve cevaplarla doluyordu. Kırmızı ışıkta durduğunda, kaldırımda yürüyen bir aile dikkatini çekti. Adam, küçük çocuğunu omzuna almış, adımlarını
