Mirza, kollarında uyuyan Güneş’i uzun bir süre hiç hareket etmeden izledi. Gözlerini, dudaklarını, yüzünün bütün hatlarını ezber edercesine süzdü, nefes alıp verişlerini dinledi. Sabahın ilk ışıklarına kadar kokusunu doyasıya soludu. Gün ağardığında gözü ondan başka bir şeyi görsün istemiyordu ama kalkması gerektiğini biliyordu. Devre dışı bıraktığı jeneratörü kullanılabilir hale getirmesi, kapattığı sigortaları açmasının vakti gelmişti. Yavaşça kımıldadı. Kolunu Güneş’in başının atından ağır ağır çekti, uyanmasından tedirgin olduğundan kısa bir an bekledi. Güneş’in derin bir uykuda olduğundan emin olduktan sonra yatağın kenarından sıyrılıp ayaklarının ucuna basarak odada dolaştı, üzerini giyindi. Şömine çoktan sönmüştü ve odanın soğumaya başladığını fark etti. Şöminenin yanına eğildi, odu
