Yol boyunca arabada sessizlik hâkimdi. Güneş, ellerini kucağında sıkıca birleştirmiş, pencereden dışarı bakıyordu. Mirza ise direksiyona odaklanmıştı ama onun da aklının başka bir yerde olduğu belliydi. İkisinin de konuşmaması, aralarındaki gergin havayı daha da yoğunlaştırıyordu. Sessizliğin bir diğer sebebi de Feriha Hanım’ın arabaya biner binmez uyuyakalmasıydı. Yaşlı kadının düzenli nefes alışları, arabanın içinde yankılanan tek sesti.
Evin sokağına girdiklerinde Mirza, aracı yan evin önünde yavaşça durdurdu. Feriha Hanım uyanıp toparlanırken Güneş hemen arabadan inip onun yardımına koştu. Yaşlı kadın arabadan inince koluna girdi, ona destek oldu. Bu sırada Mirza da arabadan inmişti. “Güvenlik bana yardım eder” diyen Feriha hanımdan evin anahtarını alıp kapıyı açmak için önden gitti.
