แซมนั่งรอหน้าห้องผ่าตัด เธอยังไม่มีใจที่จะไปเปลี่ยนชุดและเพียงมองคราบเลือดของรอนที่เปื้อนทั่วตัว นักสืบสาวนั่งภาวนาขอให้รอนปลอดภัย สามชั่วโมงต่อมาแพทย์หนุ่มก็เดินออกมาจากห้อง แซมลุกขึ้นและพยายามจับสีหน้าของอีกฝ่าย
"เขาเป็นยังไงบ้างคะ?"
"หมอเอากระสุนออกให้แล้ว แผลถูกแทงเฉียดอวัยวะสำคัญไปนิดเดียว" แพทย์หนุ่มถูกกดดันด้วยสีหน้าคาดหวังของแซม "ตอนนี้เขาปลอดภัยแล้วครับ"
หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนที่แพทย์ผ่าตัดจะเดินกลับเข้าห้อง แซมหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นจากเสียงเรียกเข้า สายปริศนา? นักสืบสาวลังเลใจแต่ก็ยอมกดรับสาย
"ฮัลโหล?"
'คุณนักสืบ! คุณเป็นยังไงบ้าง?'
"ลูซิเฟอร์?" แซมหันซ้ายมองขวาและพยายามกระซิบโต้ตอบ ทั้งที่ไม่มีเหตุผลให้ต้องระแวง "ได้เบอร์ฉันมาจากไหน?"
'คุณทิ้งนามบัตรไว้ ถึงจะไม่รู้ตัวก็เถอะ เขาเห็นคุณรึเปล่า?'
แซมแปลกใจกับคำถามของปีศาจหนุ่ม เธอเดินหลบคนที่เดินผ่านในโถงทางเดินจนมาหยุดที
