17
...
“หมายความว่าไง”
ศิวะเอ่ยถามออกมา ไอ้เจ้าคนโง่ แค่นี้ก็ดูไม่ออก
“กลับไปไป้ คนจะนอน”
ฉันไล่ไปตรงๆ ใครจะไปคิดล่ะว่าศิวะจะโง่กับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ แล้วอีกอย่างทุกอย่างก็น่าจะเดาทางออกเองได้ว่าต่อไประหว่างเราจะเป็นยังไง
“ไม่ให้นอน”
พูดจบ ปากหยักก็โน้มลงมาประกบปากฉันทันที ไม่ได้คิดไว้ว่าเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ในระยะเวลาอันรวดเร็วแบบนี้เลย
ฉันมิอาจต่อต้านสัมผัสหวามไหวที่คนตรงหน้ากำลังล่อลวงกันสักนิดเลย ร่างกายมันอ่อนปวกเปียกยอมให้เขาจับแตะไปตามที่เขาต้องการ ต้านไม่ได้จริงๆ ศิวะอ่อนโยนมาก ทะนุถนอมกันเป็นที่สุด
“มิล... ”
เขากระซิบชิดมุมปาก กดจูบตามแนวกรามเบาๆ ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ใบหน้าของฉันแผ่วเบาราวกับกลัวว่าจุดนั้นจะบุบสลายหายไป
“อืม... ”
ฉันครางรับ ตอนนี้สติที่มีกระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว แค่จูบเดียวทำเอาฉันระทวยขนาดนี้เลยหรือไง ขนาดว่าเขาเองก็ไม่ใช่จูบแรกของตัวเองสักหน่อยเ
