8
...
ศิวะโดนฉันหยิกแขนจนเกิดรอย เขาร้องออกมาแต่ไม่ดังมาก แล้วเมื่อผ่านไปสักห้านาทีคนด้านในที่ทำอะไรกันอยู่ก็กรีดร้องออกมาราวกับเสร็จสม
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ถือว่าไม่สมควรมากๆ ที่มากระทำกันในห้องหับของคนอื่น หรือจะเป็นเรื่องปกติของผู้คนเหล่านี้ก็ไม่แน่ใจ ที่แน่ๆ ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามพื้นที่ส่วนตัวถึงขนาดนี้แน่
“ทำไมไม่ไล่ให้พวกเขาไปทำที่อื่น ปล่อยห้องตัวเองให้เป็นห้องเชือดนี่คิดว่าดีแล้วเหรอ”
แน่นอนว่าฉันกำลังตำหนิ แม้เราจะเริ่มพูดคุยกันบ้าง แต่คำว่าสนิทนั้นยังห่างไกล ศิวะจึงได้ขมวดคิ้วใส่เมื่อได้ยินคำตำหนิหลุดออกจากปากฉัน
“คนมีอะไรกันมันเรื่องปกติไหม เธอจะห้ามคนเอากันได้ยังไง”
น้ำเสียงเขาค่อนข้างยียวนฉัน ใครจะเห็นเป็นปกติก็ตามใจ แต่ไม่ใช่มีอารมณ์ตอนไหนจะฟาดกันได้โดยไม่เกรงใจเจ้าของห้องแบบนี้
“พูดเหมือนทำแบบนี้บ่อย”
“ก็ใช่ดิ เรื่องปกติของคน เงี่..น ปะ”
ฉันกลอกตาใส่เขา เข้าใจ
