10
...
“ทะเลาะกับไอ้วะเหรอมิล”
คิวยิงคำถามทันทีที่เจอหน้า คงสังเกตทุกวันเรื่อยมา พอมีโอกาสก็เลยถามเพื่อคลายความสงสัย
“ไม่ได้ทะเลาะ”
ก็เราไม่ได้ทะเลาะกันจริงๆ นี่นา
ตั้งแต่เรื่องวันนั้น ผ่านมาเป็นเดือนได้แล้วที่ศิวะมึนตึงใส่ฉัน ขณะที่ฉันทำตัวปกติ ไม่หลุดพิรุธให้ใครสงสัยหรือใคร่ถาม แต่ความเป็นเพื่อนสนิทที่ตัวติดกันของคิวเขาเลยรู้ว่าระหว่างเรามันมีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้น
“ไม่ทะเลาะอะไร ปกติไอ้วะมันหาเรื่องกวนเธอตลอด แต่อันนี้แม้แต่ถามว่ากินข้าวยังมันยังไม่พูดเลย อย่ามาโกหกเราเลย”
เพราะเรามีกันแค่สามคน ถึงจะกัดกันทุกวันแต่ศิวะก็มีน้ำใจไม่อาสาซื้อข้าวก็จะไปต่อคิวซื้อน้ำให้ตลอด แต่ตอนนี้เขานิ่งใส่ฉันมากแบบมากจริงๆ
แล้วเขาก็ไม่กินข้าวที่ฉันทำไปให้ตอนเย็นของทุกวันแล้ว ห้อยไว้ยังไงวันต่อมาก็ยังห้อยอยู่อย่างนั้น เขาไม่สนใจมันไม่สนใจแม้แต่ฉันที่เห็นหน้ากันทุกวันเลย
การกระทำของเขามันแสดงออกชัดเจน
