Chapter 32

3415 Words

"Are you wake up now?or your just pretending, get up there let's talk" Tumalikod ako bigla, diko inaasahan na andito siya sa hospital. "Anong ginagawa niya dito, may mukha pa siyang ihaharap sa akin kainis" Kinuha ko ang aking kumot at nagkumot ako ayaw ko siyang makita, kahit isang hibla ng kanyang buhok. Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko, napabuntong hininga siya. "Marisa, I'm sorry, I'm really sorry I didn't mean to hurt you, I know it's my fault, I'm sorry because sometimes I forget you. I know you cannot forgive me what I did, but trust me, me and Andrea at not together we only bisness partner. Kaya lagi ko siya kasama kahit saan, the photo that send to you, I'm not the one who do it,. Pinakialaman niya lang ang aking phone at yun na nga kinuha an niya kami ng letrato haba

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD