ตอนที่11ไม่ใจดำเหมือนคุณ
สายตาจ้องมองไปยังบานประตูที่กำลังจะเปิดกว้างขึ้นด้วยความรอคอย ความคิดชั่วแล่นที่แวบผ่านเข้ามา ว่าเขาจะไม่ยอมเสียเธอไป เพราะเขารู้แล้วว่าการมีเธออยู่ในชีวิตมันสำคัญกับเขามากขนาดไหน
ทว่า
“คุณลูกบ้านครับ...คุณลูกบ้านเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ชายร่างสูงโปร่งผอมแห้งแรงน้อย วิ่งเข้ามาพร้อมกับพนักงานรักษาความปลอดภัยอีกหนึ่งคน โดยมีเจ้าหน้านี้กู้ภัยตามเข้ามาด้วยอีกสองคน
วินาทีนั้นเขายังคาดหวังว่าจะเห็นหญิงสาวหน้าหวานคุ้นตาจะเดินตามหลังเข้ามา สายตามองข้ามไหล่ทุกคนไป
ทว่า...
กลับว่างเปล่าไม่มีใครที่เขาคาดหวังไว้
“ไม่ทราบว่า ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ”
“ผมปวดท้องครับ ปวดรุนแรง” เขาตอบเสียงเบา พลางเหลือบมองไปยังบานประตูนั้นด้วยความผิดหวัง
“โอ๊ะ....โอ้ย” เสียงร้องดังขึ้นด้วยความเจ็บปวด กับใบหน้าซีดขาว ทรมานขึ้นเรื่อยๆ เจ้าหน้าที่จึงตัดสินใจนำเขาส่งโรงพยาบาลทันที
ในขณะ
