“ขอโทษค่ะ” พราวฟ้าสะดุดเกือบล้มเพราะเธอเผลอชนเข้ากับใครก็ไม่รู้ระหว่างทางเดินไปที่ลานจอดรถของคณะวิศวะ
คณะเธอกับคณะวิศวะไม่ได้ไกลกันมาก
“เป็นอะไรไหมครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ” พราวฟ้าก้มหน้าขอโทษคนที่เธอเดินชน คงจะเป็นผู้ชายคณะนี้เพราะใส่เสื้อชอป ใช่สินะเธอเดินเกือบจะถึงลานจอดรถแล้วนี่นา
มัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ไม่ได้สังเกตรอบๆ ตอนนี้นักศึกษากำลังเลิกเรียน มีเธอเพียงคนเดียวที่เป็นผู้หญิงคณะอื่นยืนอยู่ตรงนี้ จึงทำให้กลายเป็นจุดสนใจ
“อยู่คณะไหนครับ มาหาแฟนหรือมาทำอะไรครับ” คนที่เดินชนเธอถามขึ้น พราวฟ้าเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา และเบนสายตามองไปรอบๆ เพื่อมองหาคนที่เธอมารอ แต่ก็ไม่พบ
“มารอพี่ชายค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดจบก็เดินเลี่ยงออกไป แต่ก็ช้ากว่า ผู้ชายคนนั้นจับแขนเธอเอาไว้ซะก่อน พราวฟ้าดึงแขนออกทันทีแต่ก็ไม่หลุดจากการเกาะกุมของเขา
“พี่ชายชื่ออะไรครับ เผื่อเรารู้จัก”
“เอ่อ...คือ” พราวฟ้
