สองเดือนต่อมา
"อะไรกัน ไม่นะ ไม่จริง มันผิดแล้วแบบนี้ผิดแล้ว มันต้องไม่ใช่แบบนี้"
อัญญารินทร์ทรุดนั่งลงในห้องน้ำอย่างคนที่หมดแรง ในมือกำผลตรวจครรภ์ที่แสดงผลออกมาเรียบร้อยแล้วด้วยมือที่สั่นพร่า โลกทั้งโลกคล้ายจะดับมืดไปชั่วขณะ ชีวิตของเธอกำลังจะไปได้ดีแท้ๆ แต่แล้วเรื่องราวมันกลับตาลปัตรมาเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร
หากนึกย้อนกลับไปถึงต้นเหตุของเรื่อง
คืนนั้น...
เธอแอบกลับเข้าไปเก็บของบางส่วนที่ลืมไว้ห้องของต้าร์ กะจะตั้งใจเข้าไปเก็บตอนเขาไม่อยู่เพื่อหลีกเลี่ยงการเจอหน้า ใครเลยจะคิดว่าเขาจะกลับมาทันเวลาพอดี ทว่า..กลับมาในสภาพที่เมาหัวทิ่ม และในคืนนั้น เขากับเธอก็.....
หลังจากสาสมแก่ใจเขาก็หลับไปในตอนนั้นเธอก็รีบหนีออกมาเลย ต้าร์ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าคืนนั้นทำอะไรลงไปบ้าง แล้วถ้าไปบอกเขาว่าเธอกำลังตั้งท้องในตอนนี้เขาจะรับผิดชอบมั้ย จะยอมรับลูกในท้องของเธอหรือเปล่า..คิดมาถึงตรงนี้อัญญารินทร์ถึงก
