“อยากจะถามอะไรไหม…”
นั่งรถเฟอรารี่ของเซนจิออกมาจากห้างได้สักพักฉันก็เอ่ยขึ้นเบา ๆ พลางหันไปมองหน้าเซนจิ ไม่รู้สินะว่าทำไมฉันถึงอยากจะอธิบาย อาจจะเป็นเพราะว่าฉันไม่อยากให้เซนจิเข้าใจผิดล่ะมั้ง ฉันเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับไลท์จริง ๆ นี่นา เซนจิดูแปลก ๆ ไปแบบนี้ ดูเหมือนโกรธฉันอย่างงั้นแหละ!
“...เธอจะพูดอะไรล่ะ”
เงียบไปนานกว่าเซนจิจะพูดขึ้น...
“ไม่รู้สิ รู้แค่ว่ามันไม่มีอะไรเลย…”
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ทำไมความรู้สึกแปลก ๆ ในใจฉันมันถึงรุนแรงขนาดนั้นนะ ฉันกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ สับสนจริง ๆ เลย
“ไม่มีอะไรจริง ๆ”
รถของเซนจิเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าประตูรั้วบ้านฉัน ฉันหันไปขอบคุณเขาก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ
“...ถ้าเธอบอกว่าไม่มีอะไร ฉันก็จะเชื่อเธอ”
ฉันหันกลับไปมองเซนจิในขณะที่ขาฉันกำลังจะก้าวลงจากรถ คำพูดของเขาทำให้หัวใจฉันเต้นแรงอีกครั้ง บ้าที่สุด! ทำไมเดี๋ยวนี้หัวใจฉันเต้นแรงง่ายดายขนาดนี้น
