ไปแล้ว...เธอเดินกลับไปแล้ว
เฮ้อ… ให้ตายเหอะ! ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงทำให้ผมคลั่งได้ขนาดนี้นะ เพียงแค่สัมผัสอบอุ่นจากฝ่ามือเล็ก ๆ ของเธอ เพียงแค่สบตาเธอ ยัยนั่นกำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า!
ความจริงแล้วเมื่อกี้นี้ผมไม่ได้นั่งหลับหรอกครับ ผมแค่มานั่งเล่นและอยากพักสายตาเฉย ๆ ก็เลยนั่งหลับตาเงียบ ๆ แต่ผมไม่ได้หลับนะ! ผมก็แค่หลับตาแล้วนึกอะไรเพลิน ๆ เท่านั้น
ผมนั่งหลับตาได้สักพักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า ก่อนร่างนั่นจะค่อย ๆ นั่งลง ผมรู้สึกอึดอัดกับสายตาที่กำลังจดจ้องมาที่ใบหน้าของผมอย่างบอกไม่ถูก ผมไม่รู้ว่าคนที่มานั่งจ้องหน้าผมคือใครเพราะผมไม่ได้ลืมตามอง จนกระทั่งความอดทนของผมสิ้นสุดลง ผมกำลังจะลืมตาขึ้นมองแต่กลับต้องหยุดชะงักเมื่อสายลมเบา ๆ พัดผ่านใบหน้าของผมไป
ฮ้า~กลิ่นน้ำหอมกลิ่นนี้ ผมจำมันได้! ใช่! ผมจำน้ำหอมกลิ่นนี้ได้ดีเลยล่ะ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ผมเคยได้รับจากสัมผัส
