สวนสาธารณะ
ฉันมายืนรอบาสในสวนสาธารณะที่ฉันชอบมานั่งเล่นเป็นประจำ ครั้งที่มาล่าสุดก็คงเป็นตอนที่จะโดนรถชนนั่นล่ะมั้ง แต่โชคยังดีที่ไลท์เข้ามาช่วยไว้ซะก่อน
แล้วทำไมฉันต้องมานึกถึงอีตาบ้านั่นตอนนี้ด้วยล่ะเนี่ย
ตึก ตึก
“มาเร็วจังเลยบาส..” เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินมาหยุดอยู่ด้านหลัง ฉันจึงร้องทักโดยไม่ได้หันกลับไปมอง จะมีใครซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่คนที่ฉันนัดเขาเอาไว้
“...”
“เอ๋? เป็นอะไรหรือปะ... นาย!!” ฉันแปลกใจที่เห็นบาสไม่ยอมตอบเลยหันไปถาม แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อคนที่ยืนอยู่ด้านหลังฉันไม่ใช่บาสแต่เป็น...ไลท์!
“ว่าไง สบายดีไหม?” ไลท์ส่งยิ้มหวานให้ฉันราวกับปีศาจ สบายดีกับผีนายน่ะสิ โผล่มาได้ไงเนี่ย
“นายมาที่นี่ได้ยังไง” ฉันเปลี่ยนสีหน้าจากตกใจเป็นเรียบเฉยทันที ก่อนจะถอยหลังห่างจากเขาประมาณสองก้าว
“อะไรกัน ไม่เห็นต้องถอยไปไกลขนาดนั้นเลย”
“เหอะ ๆ แล้วทำไมฉันจะต้องไปยืนชิดกับคนแปลกหน้าอย่า
