“...”
เสียงลมยามเย็นยังพัดผ่านร่างของเราสองคนไปอย่างเรียบเรื่อย ฉันรู้ดี.. ฉันรู้ว่าผู้ชายคนนี้รักฉัน.. ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงเป้าหมายหนึ่งของภารกิจ แต่ฉันก็รู้สึกได้ว่าเขายังคงเป็นเพื่อนที่ดีกับฉันเสมอ ฉันจึงต้องรีบจบภารกิจนี้ซะ เพื่อให้เขารีบตัดใจจากเอมิ ผู้หญิงที่ไม่เคยมีตัวตนบนโลกนี้เลย
ขอโทษนะบาส นี่มันอาจจะใจร้ายไปสักหน่อย สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่นายเคยมีให้เอมิ แต่ฉันจำเป็นต้องทำ เพราะมันคือ 'งาน' ของฉัน
“บาส...ขอโทษจริง ๆ นะ เรา...”
“ไม่! อย่านะ! อย่าพูด! ขอร้องล่ะเอมิ... จะหลอกอะไรบาสก็ได้แต่อย่าเลิกกัน... ได้ไหม..” เสียงสะอื้นดังขึ้นพร้อมกับเสียงสั่น ๆ ของบาส เขาร้องไห้! เจ็บสินะ... ฉันเองก็เจ็บเหมือนกัน... เจ็บที่ต้องทำร้ายคนดีแบบนาย... แต่เราต้องจบกันสักที..
“ขอโทษ... เราเลิกกันเถอะบาส... มันจบแล้ว” ฉันดันตัวบาสออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ฟังแล้วดูใจร้ายชะมัด บาสยังคงยื
