ย้อนกลับไปเมื่อสี่ชั่วโมงก่อน…
‘วันนี้หลังเลิกเรียนแกต้องไปที่โรงเรียนนานาชาติเซนต์อังดรูว์นะ’
‘หา! แกว่าอะไรนะยัยชา แกจะให้ฉันไปทำมายยยยยย’ ฉันดิ้นพรวดพราดเมื่อยัยเพื่อนรักดันเสนอความคิดเห็นขึ้นมาระหว่างที่พวกเราทั้งหมดกำลังนั่งคิดแผนของภารกิจบ้า ๆ นี่อยู่ภายในชมรม
‘ฉันมีเหตุผลนะแก แกก็ฟอร์มว่าไปหาเฮียนัทสิ หลังจากนั้นแกก็ค่อยเข้าไปตีสนิทและใกล้ชิดไลท์ เพราะยังไงไลท์กับเฮียนัทก็เป็นเพื่อนกันอยู่แล้วนิ ฉันว่าแกเข้าทางเฮียนัทน่ะดีที่สุด’
ดีกับผีน่ะสิ เฮียจะได้ฆ่าปาดคอฉันตายแหง ๆ โทษฐานที่ไปเข้าใกล้เพื่อนรักของมัน
‘อืม...ก็จริงนะ ฉันก็คิดเหมือนยัยน้ำชาอ่ะ แผนนี้เข้าท่าสุดแล้ว’ โบลิ่งพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดอันบรรเจิดของยัยน้ำชา
‘แล้วทำไมต้องเป็นวันนี้เล่า! ฉันยังไม่ได้ทำใจเลยนะ’
‘แล้วแกจะปล่อยให้เวลามันยืดเยื้อไปทำไมล่ะฟะ '’
‘แต่ฉันยังไม่พร้อมอ่ะ’ อ้อนวอนสุดฤทธิ์
‘จะพร้อมไม่พร้อม
