ตอนที่ 2

3761 Words

“ขาดนายเมฆอีกคนนะจุล” พรรษชลบอกน้องชายยิ้มๆ “แค่สองคนพอก่อนครับ นายเมฆกับพี่เจ็ทเอาไว้ไปวันหยุด” ว่าที่ส.สใหม่ตอบพี่ชายซึ่งเขาวางแผนไว้แล้วว่าวันอาทิตย์ที่จะถึงพี่ชายกับเมฆาไม่รอดแน่ เมื่อรับประทานอาหาร เช้าอิ่มแล้วทุกคนก็ออกจากบ้านแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองซึ่งนวพรรษเองได้นัดกับเพื่อนไว้ที่ตลาดคลองสานก่อนจะรับสายเลขา “คุณจุลถึงไหนแล้วครับ” ปริญหรือป้อเลขาหนุ่มวัยสามสิบเจ็ดปีถามเจ้านายหนุ่มที่นัดกันไว้ว่าวันนี้จะไปหาเสียงที่ตลาดคลองสานและเขาได้เตรียมน้ำดื่มยาดมยาลมและพัดพาสติก หมวก ร่มและใบปลิวที่ใช้หาเสียงตามคำสั่งของเจ้านายและมาถึงตลาดแล้ว “ผมกำลังไปครับอีกยี่สิบนาทีเจอกัน อ้อ ฝากดูนายพอสกับนายเป๊กด้วยนะครับพี่ป้อ” นวพรรษตอบเลขาหนุ่มที่ดูแลเรื่องคิวงานให้เขาและมีผู้ช่วยอีกหนึ่งคน “ครับคุณจุล” ปริญรับคำเจ้านายก่อนจะวางสาย “เจ้านาย อุ้ย คุณจุลถึงไหนแล้วค่ะพี่ป้อ” ศินีผู้ช่วยเลขาของนวพรรษถามถึงเจ้านายหนุ่มหล่อที่ดึงตัวเธอกับเลขามาช่วยงาน “กำลังมาน่ะ ศินีช่วยดูคุณพอสกับคุณเป๊กด้วยนะว่ามาถึงหรือยัง” ปริญบอกผู้ช่วยของเขาแล้วเดินไปคุยกับทีมงานหาเสียงให้เตรียมตัวรอเจ้านายที่กำลังเดินทางมาใกล้จะถึง นวพรรษมาถึงตลาดคลองสานเวลาแปดนาฬิกาครึ่งเขาก็ลงรถแล้วไปหาเพื่อนกับทีมงานที่ออกหาเสียงด้วยกันมาเดือนกว่าจึงสนิทสนมเป็นกันเองกับทุกคนเพราะยังเหลือเวลาหาเสียงอีกสองอาทิตย์ “หวัดดีพอส เป๊ก มิ้งค์มาได้ยังไง” นวพรรษทักทายเพื่อนรักทั้งสองและเมทิรา นันทพิพัฒน์ลูกสาวนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังเพื่อนหญิงคนเดียวในกลุ่มที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยก่อนจะแยกย้ายกันไปเรียนต่อพอกลับมาก็สนิทกันเหมือนเดิม “นายไม่เห็นบอกฉันเลยว่าให้มาช่วยหาเสียงเลยนะจุล บอกแต่นายพอสกับนายเป๊กแบบนี้ฉันเสียใจนะเว้ย ถ้าฉันไม่โทรหานายพอสก็คงไม่รู้สินะ” เมทิราต่อว่าเพื่อนหนุ่มที่ไม่บอกเธอให้มาช่วยหาเสียง “พอดีนายพอสกับนายเป๊กมันเสนอตัวมาช่วย ฉันไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของแกน่ะ” ชายหนุ่มตอบเพื่อนสาวเขาเห็นเพื่อนทำงานไม่อยากรบกวน “นายจะเกรงใจฉันทำไมล่ะเราเป็นเพื่อนกันถ้าไม่ช่วยเพื่อนแล้วจะไปช่วยใครล่ะจริงมั้ยพอส” เมทิราหันไปขอความเห็นจากเพื่อนอีกคน “ใช่แล้วครับไอ้แมน ถ้าไม่ช่วยเพื่อนแล้วจะไปช่วแมวที่ไหนจริงมั้วะ” พีรวัส อรรถเจริญกุล หรือพอสลูกชายเจ้าของบริษัทขนส่งนำเข้าสินค้าและนำออกสินค้าระหว่างประเทศและในประเทศและยังเป็นเจ้าของท่าเรือข้ามฟากแม่น้ำเจ้าพระยา เรือด่วนเจ้าพระยาและเรือท่องเที่ยวและร้านอาหารลอยน้ำหรือล่องเรือสำราญสามชั้นสุดหรูในแม่น้ำเจ้าพระยากินอาหารเลิศรสจากหลายประเทศทั่วโลกจุดเด่นคือบนเรือมีบันไดเลื่อนและน้ำพุที่ลูกค้าชื่นชอบตอบเพื่อนซึ่งทุกคนในกลุ่มจะเรียกเมทิราว่าไอ้แมน “ไปเถอะอย่าเสียเวลาเลยจุล ไอ้แมนมาช่วยอีกคนก็ดีแล้วจะได้ขอคะแนนหนุ่มให้แกไงแล้วหวังว่าเด็กแกจะไม่หึงนะไอ้แมน” จิรายุส พัฒนโกศล หรือเป๊ก ไฮโซหนุ่มหล่อสืบเชื้อสายเจ้าทางเหนือเพราะแม่มีศักดิ์เป็นหลานเจ้าองค์สุดท้ายที่ได้เสียชีวิตไปแล้วและแต่งงานกับนักธุรกิจนำเข้าจำหน่ายรถยนต์ญี่ปุ่นหลายยี่ห้อมีตัวแทนจำหน่ายทั่วประเทศขวัญใจสาวๆทั่วประเทศและสมัยเรียนเคยจีบเมทิราแต่เธอไม่ชอบผู้ชายดันไปจีบหญิงคนเดียวกับพีรวัสซะงั้นหลังจากนั้นก็เป็นเพื่อนกันมาจนถึงทุกวันนี้ “ไปเถอะจุล” เมทิราเดินไปหานวพรรษและจะควงแขนชายหนุ่ม “อย่าทำแบบนี้ฉันไม่อยากถูกฟ้าผ่า หุหุๆ..” นวพรรษเบี่ยงตัวหนีเพื่อนแล้วหัวเราะขำ “แกเข้าใจหน่อยสิไอ้แมนว่าฉันต้องรักษาภาพพจน์ของผู้สมัครเดี๋ยวฝ่ายตรงข้ามจะโจมตีเอา” เขาต้องรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองไม่ให้มัวหมองหากคู่แข่งเห็นจะเอามาโจมตีเขาได้ “โอเคๆ จะให้ฉันทำอะไรก็บอกมาละกัน” เมทิราบอกเพื่อนแล้วยิ้มเธอชอบแกล้งนวพรรษ “พี่ป้อแจกรายละเอียดให้ทุกคนหน่อยครับ” นวพรรษมองสบตาเพื่อนรักทั้งสองและบอกเลขาตอนนี้ก็สายแล้วเขาจะต้องเดินทักทายหาเสียงกับพ่อค้าแม่ค้าชาวบ้านประชาชนที่มาจับจ่ายซื้อของในตลาดให้ทั่วถึง “เราจะแยกกันแบ่งเป็นสามกลุ่มนะครับ คุณพอสไปกับคุณมิ้งค์ คุณเป๊กไปกับคุณศินี ผมจะไปกับคุณจุล และทีมงานแยกกันไปตามที่เราได้คุยกันไว้นะครับ” ปริญแจกแจงรายละเอียดให้เจ้านายกับเพื่อนและเขาแบ่งทีมหาเสียงเป็นสามทีม “ให้ฉันไปกับคุณศินีไม่ได้เหรอจุล” เมทิราบอกเพื่อนแล้วยิ้มให้เลขาสาว “แกไปกับนายพอดีแล้วมิ้งค์ อย่ามาหลีเลขาของฉัน” นวพรรษบอกเมทิราที่ยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยให้เลขาของเขาอย่างน่าเตะ “ก็ได้ครับคุณนวพรรษ คืนนี้แกเลี้ยงด้วยนะ” “ไม่มีปัญหาเดี๋ยวจะโทรบอกคุณแม่ให้จัดชุดใหญ่ให้แกเลย” ว่าที่ส.ส.หนุ่มหล่ออายุน้อยตอบเพื่อนรักที่เป็นผู้หญิงก็สวยดีแล้วแต่อยากเป็นผู้ชายซะงั้นดีที่ยังมีน้องสาวกับน้องชาย “โอเค แยกย้ายกันไปได้” นวพรรษพูดจบก็เดินแยกไปกับปริญและทีมงานอีกห้าคนซึ่งเพื่อนๆก็มีทีมงานตามไปด้วยทีมละห้าคนออกเดินไปในตลาดแนะนำตัวผู้สมัครส.ส.เขตยี่สิบสองและทุกคนก็ได้รับของกินพวกขนมนมเนยผลไม้ติดมือกินไปตลอดการหาเสียงท้องไม่มีว่างรวมถึงทีมงานแต่ละคนก็ช่วยกันหิ้วของพอพักเที่ยงทุกคนก็นั่งโซ้ยก๋วยเตี๋ยวในตลาดกันอย่างอร่อยก่อนจะไปหาเสียงกันต่ออย่างสนุกสนานซึ่งชาวตลาดให้การต้อนรับนวพรรษเป็นอย่างดีและบอกว่าจะเลือกชายหนุ่มแน่นอนเพราะปู่และพ่อช่วยเหลือชาวบ้านไว้มากจึงส่งผลต่อมาถึงลูกหลาน “โอ้ยเหนื่อยจัง” ร่างผอมเพรียวหุ่นนางแบบหน้าอกแบนเดินระทดระทวยไปนั่งบนรถอย่างหมดแรง “เป็นไงล่ะครับคุณมิ้งค์สาวๆล้อมหน้าล้อมหลังซะผมอายเลยครับ” พีรวัสว่าเพื่อนสาวหล่อที่เนื้อหอมสาวๆรุมตอมมากกว่าเขาอีก “ก็คนมันหล่อช่วยไม่ได้นี่หว่า ฮ่าๆๆ..” เมทิราได้ทีคุยใส่เพื่อนแล้วหัวเราะเยาะ “ของเทียมจะสู้ของแท้ได้ยังไงวะ” พีรวัสไม่ยอมแพ้สาวหล่อ “ได้ไม่ได้ไม่รู้แต่ให้จีบสาวแข่งกันนายก็แพ้อยู่ดีจริงมั้ยเพื่อนพอส ฮ่าๆๆ..” “เออ,เอ็งเก่งไอ้แมน แต่ไปกันเถอะฉันหิวแล้วว่ะ” จิรายุสมองเพื่อนทั้งสองโม้ข่มกันแล้วเดินไปขึ้นรถของเขา แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันขึ้นรถเพื่อไปบ้านของนวพรรษส่วนทีมงานก็มีรถตู้สองคันไปส่งที่บ้านและนัดแนะเจอกันวันพรุ่งนี้ซึ่งพวกเขาต้องหาเสียงจนกว่าจะถึงวันเลือกตั้ง รถหรูสี่คันขับตามกันไปที่บ้านของนวพรรษเพื่อกินอาหารเย็นเพราะช่วงนี้ชายหนุ่มออกไปไหนไม่ได้กลัวจะเป็นข่าวเสียหายหากไปนั่งดื่มที่ผับ บาร์หรือร้านอาหาร “วันนี้ผมเห็นผู้ชายสองคนมาด้อมๆมองๆตอนที่คุณจุลหาเสียงด้วยนะครับ” อุเทนยื่นโทรศัพท์ให้เจ้านายหนุ่มดูว่าสองคนนี้เป็นคนของวัชระคู่แข่งของนวพรรษสมัยเรียนมัธยม “ขอบคุณมากครับพี่เทน หากมีอะไรผิดปกติก็ถ่ายรูปเก็บไว้เลยมันอาจจะมีประโยชน์กับเราในวันหน้า” ชายหนุ่มบอกบอดี้การ์ดที่ติดตามเป็นหูเป็นตาให้เขาตอนหาเสียง “ครับคุณจุล” “วันนี้ทำงานกันเหนื่อยทั้งวันแล้ว เดี๋ยวมาดื่มด้วยกันนะครับทุกคน” นวพรรษบอกบอดี้การ์ดทั้งสองและคนขับรถคู่ใจของเขาที่พ่อจัดให้ “ครับ/ครับ/ครับคุณจุล” ทุกคนทำงานกับนวพรรษมาเดือนกว่าก็เห็นความตั้งใจของชายหนุ่มสายเลือดนักการเมืองมาหลายยุคหลายสมัยและติดดินเข้าถึงทุกคนพูดคุยกับชาวบ้านอย่างใกล้ชิดทำให้ได้ใจชาวบ้านและพวกเขาที่เคยทำงานกับเตชทัชพ่อของชายหนุ่มมาก่อน บ้านภัทรกิจโภคิน ปิยมาศต้อนรับนวลพรรณเพื่อนสนิทกับรุ้งลาวัลย์และรุ่งรัตน์ลูกสาวทั้งสองคนที่แวะมาหาและเจอเธอกำลังทำอาหารเลี้ยงเพื่อนของลูกชายจึงพาเข้าไปดูในครัวว่าวันนี้มีเมนูอะไรบ้าง “คุณป้าเดียร์เก่งจังเลยค่ะ ยูกิทำอะไรไม่เป็นสักอย่างเลยค่ะ” รุ้งลาวัลย์ชมเพื่อนของแม่ที่เป็นแม่บ้านแม่เรือนทำขนมและอาหารให้สามีและลูกๆ “ก็ป้าไม่มีอะไรทำก็เลยคิดค้นวิธีทำอาหารทำขนมให้ทุกคนชิมนั่นแหละจ้ะ อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้างไม่งั้นคงเบื่อแย่เลยจ้ะ” ปิยะมาศตอบหลานสาวที่เรียนจบปริญญาตรีที่ฝรั่งเศสมาช่วยงานแม่ที่ร้านเพชรและเดินแบบบ้างถึงไม่ทำงานก็มีกินไปตลอดชาติ “ฉันก็พยายามทำนะเดียร์แต่กินไม่ได้ก็เลยยอมปล่อยให้แม่บ้านเขาทำให้กินดีกว่าแล้วเธอต้องหมั่นไปสปาบ้างนะเดียร์อยู่หน้าเตาบ่อยหน้าจะเหี่ยวแก่ไวรู้มั้ยจ้ะ เดี๋ยวฉันให้ลูกยูริจัดคลอสพิเศษให้เธอนะ” นวลพรรณบอกเพื่อนแต่ปิยมาศตัวเล็กสูงแค่ร้อยหกสิบหน้าตายังไม่แก่ขนาดไม่แต่งหน้ายังดูสวยและบอกให้เพื่อนไปร้านนวดสปาของลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งเปิดได้หกเดือน “ขอบใจจ้ะนวล เอาไว้ว่างๆป้าจะแวะไปนะหนูยูริ” ปิยมาศบอกหลานสาวเพราะเธอซื้อคอร์สทำหน้าทำตัวไว้ตอนเปิดร้านวันแรกถึงสี่แสนไปทำแค่สองครั้งเพราะขี้เกียจไปส่วนมากเธอก็จะนัดร้านนวดสปาประจำมาทำให้ที่บ้าน “เดี๋ยวอิฉันจะช่วยแม่ทองเองค่ะคุณเดียร์” นางแฟงแม่บ้านคนสนิทของปิยมาศบอกเจ้านายที่จะเข้ามาช่วยในครัวถ้าไม่มีเพื่อนมาหาคุณผู้หญิงของบ้านก็จะช่วยทำอาหารจนเสร็จ “ฝากด้วยนะแฟง” “ค่ะคุณเดียร์” “ไปกินขนมกันเถอะจ้ะ” เจ้าของบ้านก็ดูออกว่าเพื่อนกับลูกสาวไม่ชอบเข้าครัวจึงพาไปนั่งคุยที่ริมสระน้ำซึ่งอากาศช่วงสิบหกนาฬิกาแสงแดดก็ถูกบ้านบดบังทำให้บริเวรสระน้ำร่มรื่นและนำขนมฝีมือของเธอมาให้ทุกคนชิม “พี่จุลออกไปหาเสียงทุกวันเลยเหรอคะคุณป้า” รุ่งลาวัลย์ถามถึงชายหนุ่มที่เธอหมายปองเพราะเพราะเขาทั้งหล่อทั้งเก่งเพียบพร้อมด้วยฐานะและชาติตระกูลซึ่งพ่อแม่ของเธอก็เห็นด้วยเคยแย้มๆจะจับคู่เธอกับนวพรรษแต่เตชทัชกับปิยมาศไม่เห็นด้วยเพราะไม่อยากบังคับลูกหากเธอกับนวพรรษรักใคร่ชอบพอกันเองก็ไม่ขัดข้อง “ก็ออกทุกวันจ้ะ ตอนนี้ก็ใกล้วันเลือกตั้งเข้ามาเรื่อยๆก็ต้องไปหาเสียงขอคะแนนจากชาวบ้านน่ะจ้ะ” เธอรู้ทุกอย่างให้คำปรึกษาสามีและลูกแต่ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวงานของพวกเขาเป็นกำลังใจให้และช่วยหาเสียงเท่านั้น “ยูกิมาช่วยพี่จุลหาเสียงได้มั้ยคะคุรป้า” รุ้งลาวัลย์เสนอตัวมาช่วงนวพรรษหาเสียงเพื่อจะได้ใกล้ชิดเขา “แต่งานหาเสียงมันไม่ง่ายนะพี่ยูกิ ไหนจะแดด ฝุ่น ควันรถพี่จะทนเหรอ” รุ่งรัตน์บอกพี่สาวเพราะเห็นเขาหาเสียงก็ต้องเดินลุยเข้าถึงประชาชน “ขนาดนั้นเลยเหรอคะคุณป้าเดียร์” “ใช่จ้ะหนูยูกิ การหาเสียงต้องเข้าถึงประชาชนทุกบ้านเดินไปเรื่อยๆบางวันเดินห้ากิโลสิบกิโลก็มีจ้ะ” ปิยมาศตอบหลานสาวเธอรู้ว่ารุ้งลาวัลย์เป็นผู้หญิงรักสวยรักงามกลัวแดดถ้าออกไปกลางแจ้งแล้วเดินเป็นห้ากิโลสิบกิโลไม่ไหวแน่ “โอ้โห,ยูกิเดินไม่ไหวแน่ๆเลยค่ะ” จากที่คิดจะไปช่วยพี่จุลของเธอหาเสียงก็เปลี่ยนใจขอเป็นกำลังใจให้เขาก็แล้วกัน “แล้วนี่พี่จุลยังไม่กลับมาอีกเหรอคะคุณป้าเดียร์” รุ่งรัตน์ถามถึงหนุ่มหล่อที่ได้รับการกล่าวถึงมากที่สุดยิ่งกว่าดาราเสียอีกแต่เธอชอบพรรษชลมากกว่า “เดี๋ยวก็คงกลับมาแล้วมั้งจ้ะ” ปิยมาศยิ้มให้หลานสาวทำไมเธอจะไม่รู้ว่าสองสาวชอบลูกชายของเธอ จากนั้นทั้งหมดก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั้งสิบเจ็ดนาฬิกาครึ่งรถตู้คันใหญ่ของนวพรรษก็นำรถซุปเปอร์คาร์ รถสปอร์ตของเพื่อนเข้ามาในบ้านพอเห็นรถตู้ของเพื่อนแม่ก็ทำหน้าเบื่อเพราะนวลพรรณคงไม่ได้มาคนเดียวแน่ นวพรรษลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านพร้อมเพื่อนรักส่วนคนสนิทและเลขาก็ไปล้างหน้าล้างตาเพื่อจะได้สดชื่นแล้วไปกินอาหารเย็นที่เจ้านายเลี้ยงพวกเขากับเพื่อนๆ “สวัสดีครับคุณแม่” เพื่อนของนวพรรษยกมือไหว้แม่ของเพื่อนและเพื่อนของท่านที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก “สวัสดีจ้ะหนุ่มๆ เป็นไงบ้างจ้ะวันนี้” ปิยมาศถามทุกคนแล้วยิ้มโดยเฉพาะสาวหล่อในกลุ่มที่เดินมานั่งข้างเธอ “นายจุลใช้งานจนคุ้มเลยค่ะแม่เดียร์ มิ้งค์เดินจนขาลากเลยฮะ” เมทิราอ้อนแม่เพื่อนจนหนุ่มๆแบะปากใส่ “แกถอยมาจากแม่ฉันเลยนะมิ้งค์ เดี๋ยวพ่อฉันมาแล้วแกโดนแน่ๆ” นวพรรษพูดกระเซ้าเพื่อนอย่างหมั่นไส้ที่อ้อนแม่ของเขา “คุณพ่อไม่ว่าหรอกย่ะ จริงมั้ยฮะคุณแม่เดียร์” “จ้าหนูมิ้งค์” ปิยมาศตอบเพื่อนลูกชายยิ้มๆและอดเสียดายไม่ได้ที่เมทิราเป็นทอมเพราะเป็นผู้หญิงก็สวยมาก “ผมขอตัวพาพวกนี้ไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะครับคุณแม่ คุณน้า” นวพรรษบอกแม่กับนวลพรรณและยิ้มให้สองสาวตามมารยาทและลุกขึ้นเดินนำเพื่อไปที่ห้องรับรองเพื่อทุกคนจะได้ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น “น้องยูกิของแกมารอให้กำลังใจถึงบ้านเลยว่ะจุล หึหึๆ..” พีรวัสแซวเพื่อนอย่างขำๆ “ไม่ตลกนะพอส กูเห็นน้องยูกิ น้องยูริมาตั้งแต่เด็กรักเหมือนน้อง..” “แต่น้องมันไม่ได้รักแกเหมือนพี่ น้องมันอยากได้พี่เป็นผัวมากกว่า” เมทิราพูดโต้งๆตามที่เธอดูว่ารุ้งลาวัลย์คิดเกินเลยกับเพื่อนและแสดงออกชัดเจน “ปากหรือนั่น ไปล้างหน้าเลยแก” นวพรรษไล่เพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มไปล้างหน้าซึ่งพวกเขาเคยนอนห้องเดียวกันมาแล้วยิ่งตอนนี้เมทิราตัดผมสั้นก็ดูเหมือนหนุ่มเกาหลีจนวันนี้เป็นขวัญใจสาวแม่หม้ายในตลาดที่ได้ขนมมากที่สุดและเข้าถึงตัวอย่างไม่น่าเกลียดยังไงก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันและถ่ายเซลฟี่กันด้วยความสนุกส่วนพวกเขาก็ได้พูดคุยกับพวกพ่อค้าแม่ค้าซึ่งทุกคนก็ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี “ก็ได้ๆ แต่ระวังตัวให้ดีนะคุณเพื่อน ฉันกลัวว่าวันหนึ่งแกจะพลาดเพราะน้องนอกไส้น่ะสิ” เมทิราเตือนเพื่อนเพราะท่าทางรุ้งลาวัลย์จะปักใจที่เพื่อนของเธอแม้ตอนนี้นวพรรษจะคบหากับเกศกนก กลัยานิมิต หรือเก้ ไฮโซสาวทายาทสายการบินโลว์คอสแต่ทั้งสองก็บอกสื่อว่าเป็นเพื่อนกันถ้าตกลงคบกันก็จะประกาศให้ทุกคนรู้แต่ในกลุ่มเพื่อนรู้ดีว่านวพรรษยังไม่พร้อมจะแต่งงานและไฮโซสาวก็เห็นด้วยเธอยังไม่คิดจะแต่งงานตอนนี้เพราะนวพรรษยังไม่ได้เป็นส.ส.และเธอคิดว่าเขาอาจจะได้เป็นถึงรัฐมนตรีซึ่งมีหน้ามีตาถึงตอนนั้นเธอก็จะแต่งงานกับรัฐมนตรีโก้สุดจึงคบกันไปเรื่อยๆหากไปไม่ถึงฝันเธอก็จะไปหาเป้าหมายใหม่ เมื่อทุกคนล้างหน้าล้างตาเสร็จก็เดินไปหลังบ้านที่แม่ของนวพรรษจัดโต้ะอาหารเย็นให้พวกหนุ่มสาวส่วนเธอกับสามีและเพื่อนก็กินที่ห้องอาหารและพรรษชลกับนวพรก็เลิกงานมากินอาหารเย็นพร้อมกับพี่ชายและเพื่อน “โอ้โห้น่ากินจังเลยอ่ะ พวกนายดูสิ” เมทิราพูดขึ้นเมื่อเห็นอาหารเย็นเต็มโต้ะทั้งต้มยำ ยำแซ่บ ปิ้งย่าง มีกุ้งหอยปูปลาหมูเนื้อไก่เพียบ “สงสัยวันนี้ท้องแตกแน่ว่ะ” พีรวัสเห็นด้วยกับเพื่อนเพราะแต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้น “พวกนายไปเดินตลาดมาคงเสียพลังงานไปเยอะคุณแม่ก็ทำอาหารเติมพลังให้น่ะสิ” พรรษชลบอกเพื่อนน้องชายที่วันนี้พากันไปช่วยหาเสียง “วันนี้ที่ตลาดก็กินจนท้องแทบแตกแล้วครับพี่เจ็ท โดยเฉพาะไอ้แมนนี่ขวัญใจแม่ค้าในตลาดเลยครับ” จิรายุสแซวเพื่อนสาวหล่อที่ได้ของกินมากกว่าใคร “พี่พอสสู้ไม่ได้เลยสิท่า คิกๆๆ” นวพรล้อพีรวัสที่สมัยเรียนจีบสาวสู้เมทิราไม่ได้จึงทำให้ทุกคนล้อมาจนถึงทุกวันนี้ทำให้ทุกคนหัวเราะ “เรื่องมันเก่าแล้วครับน้องจุ๊บ ตอนนี้พี่ท้าเลยเลยครับยังไงของแท้ก็สู้ของเทียมไม่ได้หรอกจริงมั้ยเพื่อนแมน” พีรวัสท้าทายเพื่อนสาวหล่อ “อย่าบอกนะว่านายจะจีบน้องน้ำตาล” เมทิราถามเพื่อนที่ยักคิ้วให้เธอก็น้องน้ำตาลนางแบบสาวน้องใหม่ที่เธอเพิ่งเจอตอนไปงานแฟชั่นชุดชั้นในที่ห้างหรูใกล้บ้านนวพรรษเมื่ออาทิตย์ก่อนและสานสัมพันธ์ด้วยการแลกเบอร์และกินข้าวด้วยกันแล้วมื้อหนึ่งและนางแบบสาวก็ไกินข้าวกับเพื่อนของเธออีก “ใช่แล้วเพื่อน ทีแกมีแฟนแล้วยังจีบได้เลย” เขาไม่รู้ว่าเมทิราก็เล็งนางแบบสาวไว้เหมือนกันทั้งที่มีคู่ควง "แฟนที่ไหนล่ะก็เพื่อนกันทั้งนั้น" เมทิราก็มีเพื่อนหญิงเยอะหรืออีกนัยหนึ่งคือเจ้าชู้ไม่แพ้ผู้ชาย “ยูกิก็รู้จักน้ำตาลนะคะ เธอเป็นเพื่อนของเพื่อนในกลุ่มเคยเจอกันบ้างแต่ไม่สนิท” รุ้งลาวัลย์นั่งฟังอยู่นานพูดขึ้นเพราะเธอรู้จักนางแบบสาวซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนที่พยายามถีบตัวเองให้อยู่ในสังคมเดียวกับเธอ “ผู้หญิงมีเยอะแยะทำไมต้องแย่งกันด้วยวะ ไม่เข้าใจจริงๆ” จิรายุสว่าเพื่อนทั้งสองที่ท้าทายกัน “มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีโว้ย” “งั้นตามสบาย เชิญแกสองคนเถอะฉันจะรอดูละกัน” จิรายุสยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มมองเพื่อนทั้งสองแล้วส่ายหน้าไปมาเพราะสองคนนี่มันท้าทายกันตลอด “พี่จุลเหนื่อยมั้ยคะ” รุ้งลาวัลย์ถามหนุ่มหล่อในดวงใจเสียงหวานเธอชอบนวพรรษมาตั้งแต่แตกเนื้อสาวซึ่งพ่อแม่ของเธอก็สนับสนุนหากชอบพี่น้องตระกูลภัทรกิจโภคิน “มันเหนื่อยอยู่แล้วล่ะการหาเสียงไม่ใช่แต่เดินอย่างเดียวต้องพบปะประชาชนและผู้นำชาวบ้านและอีกหลายอย่างก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา พี่เลืือกรับใช้ระชาชนแล้วก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด” ว่าที่ส.ส.หนุ่มตอบลูกสาวขอเพื่อนแม่เขารู้ว่ารุ้งลาวัลย์ชอบเขาแต่เขาคิดกับพวกเธอแค่น้องไม่ได้คิดเกินเลยเพราะเห็นกันมาตั้แต่เด็ก “ยูกิขอไปช่วยพี่จุลหาเสียงได้มั้ยคะ” รุ้งลาวัลย์ถามชายหนุ่มและแกะกุ้งให้เขาอย่างเอาใจทั้งที่เธอไม่เคยทำให้ใครขนาดตัวเองจะกินยังต้องให้คนแกะให้ “ขอบคุณครับ น้องยูกิกินเถอะไม่ต้องแกะให้พี่ ส่วนเรื่องไปช่วยพี่หาเสียงไม่เป็นไรหรอกพี่ไม่อยากรบกวนน้องยูกิอีกอย่างมันต้องฝ่าแดด ฝ่าฝน ลม ฝุ่น ควันรถพี่ว่าน้องยูกิไม่ไหวหรอครับ” นวพรรษบอกไฮโซสาวที่แกะกุ้งให้ซึ่งชายหนุ่มไม่ชอบให้ใครแกะให้หากเขาจะกินก็จะแกะเองและไม่อยากให้ไปช่วยหาเสียงเขาไม่มีเวลาจะมาดูแลทำให้รุ้งลาวัลย์จ๋อยไปเพราะนวพรรษพูดถูกทุกอย่าง จากนั้นหนุ่มสาวทั้งหมดก็กินอาหารเย็นไปคุยกันไปหยอกเย้ากันอย่างสนุกสนานก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านในเวลาสามทุ่มเพื่อไปพักผ่อนวันนี้พวกเขาลุยมาทั้งวัน “แกจะไปไหนจุล” พรรชลถามน้องชายที่เดินตามเพื่อนไปที่รถ “คืนนี้ผมไปนอนที่คอนโดนะพี่เจ็ท ฝากบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะครับ” นวพรรษบอกพี่ชายเพราะคืนนี้เขานัดกับเพื่อนสาวไว้หลังจากไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์เพราะเขาไม่มีเวลาให้เธอ “จะทำอะไรก็ระวังด้วยละกัน ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามคงจับตามองนายอยู่” พรรษชลเตือนน้องชายถึงเขาไม่ได้ลงสมัครลงเลือกตั้งส.ส.แต่เขาก็รู้ทุกอย่างเพราะปู่และพ่อก็เป็นส.ส.และเป็นอดีตรงนายกรัฐมนตรีมาก่อนมันจึงอยู่ในสายเลือด “ครับพี่ชาย ผมไปนะ” นวพรรษขึ้นรถที่ชรินเปิดประตูรอเจ้านาย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more