ตอนที่7

655 Words
"เจ้ครับ พอจะมีงานให้ผมทำไหมครับ… ม ไม่ใช่งานนั้นครับ แค่งานทั่วไปที่ทำหลังเลิกเรียนได้" ออกัสแอบมาโทรศัพท์หาเจ้แจสซี่เผื่อจะได้งาน และเขาก็ไม่ผิดหวัง เมื่อเจ้บอกว่าร้านเหล้าในเคลือเฮียกำลังขาดคนอยู่พอดี ที่พักอาหารก็ฟรีอีกด้วย ด่านต่อไปคือการขอพ่อแม่ แต่ถ้าท่านรู้ว่าเลิกงานตี2ตี3 ต้องไม่ยอมให้เขาทำแน่ๆ "พ่อแม่ครับ พอดีเพื่อนชวนไปทำพาร์ทไทม์" ออกัสเกิ่นบอกเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า "ที่ไหน จะไม่เสียการเรียนหรือ"พ่อถาม "หลังเลิกเรียนครับ แค่ไม่กี่ชั่วโมง เป็นร้านอาหาร"ออกัสบอกโกหก "อือ" พ่อครางเสียงรับคำเป็นการอนุญาต "ผมว่าจะนอนหอเพื่อนเลย" "ทำไมต้องถึงขนาดไปนอนหอเพื่อน" "มันสะดวกกว่าน่ะครับ กว่าจะเลิกงาน เทียวไปเทียวมาก็เหนื่อย" "จะรบกวนเพื่อนเปล่าๆ" "ไม่รบกวนหรอกครับ นะครับ"ออกัสอ้อนขอ พ่อลังเลอยู่ครู่ไม่อยากให้ลูกไป แต่ภาวะในตอนนี้ หากได้ออกัสแบ่งเบาอีกแรง ออสตินก็จะได้เรียนโรงเรียนเอกชนต่อ ณ ผับหรู ออกัสถูกจับเปลี่ยนลุคใหม่ให้เข้ากับงาน ทั้งตัดผมและใส่คอนแทคเลนส์แทนแว่น หัวหน้างานอธิบายการทำงานคร่าวๆ ให้ออกัสฟัง และให้เขาเริ่มงานในทันที ที่ผับแห่งนี้ คือคลับลับของพวกคนรวย ที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ ตราบที่เขาไม่ละเมิดแขกคนอื่น "ไง"เพื่อนร่วมงานชายหน้าตาดีคนหนึ่ง ที่ดูจะมีอายุงานมากที่สุดในร้านเข้ามาทักทายออกัส "ครับ"ชายหนุ่มยิ้มตอบไปตามมารยาท "อายุเท่าไหร่อะเรา" เขาถาม เหมือนจะดูรู้ว่าออกัสจะไม่ถึง20 ออกัสอ้ำอึ้ง ไม่กล้าบอก "พี่ชื่อ บีกัน นะ ไม่ต้องห่วงหรอก ที่นี่เด็ก17ยังมีเลย" เขาว่าพร้อมช่วยอธิบายรายละเอียดปลีกย่อยของงาน ที่หัวหน้าไม่ได้บอกให้ออกัสฟัง และมอบอุปกรณ์ทำงานเล็กๆ ที่จะช่วยเพิ่มทิปให้กับเขา ด้วยที่เปิดขวดและไฟแช็ก "เด็กเจ้แจสหรอเรา" บีกันถาม ออกัสพยักหน้ารับหงึก "ขายป่ะ?"เขาถาม "ห๊ะ!?" "ก็เด็กเจ้ส่วนใหญ่เข้ามาขายทั้งนั้น รู้ใช่ไหมว่าจะเอาแขกในร้านก็ได้" "อ้อ ครับ หัวหน้าแจ้งไว้แล้วครับ" ออกัสก้มหน้าบอก แต่เขาไม่ขายหรอก เพราะมันก็ขึ้นอยู่ที่ความสมัครใจของเราด้วย หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ พวกเขาก็กระจายกันไปนั่งยังมุมสบายพลางเล่นโทรศัพท์มือถือไปด้วย กว่าจะมีลูกค้ารายแรก ก็ปาไป3ทุ่มกว่าแล้ว ผู้ชายและผู้หญิงหลายคนต่างเข้าไปรุมล้อมลูกค้ารายแรกด้วยความสนิทสนม เขามีท่าทางวางตัวสบายๆ และเป็นที่รู้จัก ชายคนนี้คงจะเป็นลูกค้าประจำแน่ๆ "นั่นเฮียเสือ ทิปหนักนะ แต่หื่นไปหน่อย" บีกันบอกเสนอแกมเตือน เพราะเคยเจอพิษสวาทของเฮียแกมาแล้ว เงินค่าตัวแทบไม่คุ้มค่าหมอ ออกัสพยักหน้ารับรู้ และคืนแรกในการทำงาน ชายหนุ่มก็เอาแต่เดินตามบีกันต่อยๆ แต่ก็ได้ทริคหลายอย่างจากรุ่นพี่เหมือนกัน ทั้งการจดจำชื่อลูกค้า และเครื่องดื่มของเขา ความใส่ใจจะทำให้ออกัสได้ค่าขนมเพิ่มขึ้นอีกมาก เสียงเพลงกระหึ่มดัง แสงสีสลัว และทริปหลายร้อยจากเงินทอนที่แขกไม่เอา มีส่วนช่วยให้เกิดความเพลิดเพลินในการทำงานเป็นอย่างมาก จนเผลอแป๊บเดียวไฟในร้านก็สว่างวาบ ดีเจเปลี่ยนจากเพลงเร็วเป็นจังหวะช้า ออกัสไม่รู้สึกง่วงหรือเหนื่อยเลย นี่มันบ่อเงินบ่อทองชัดๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD