“ทีนี้เธอจะรับผิดชอบฉันไหม?”
“รับผิดชอบอะไร”
วิคเตอร์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะประคองคางมนของฉันขึ้นแล้วบดขยี้จูบลงอีกครั้ง มันรวดเร็วมากจนฉันแทบจะตั้งรับเอาไว้ไม่ทัน
ฉันกำผ้าปูเตียงแน่นพยายามตอบรับจูบอันเร่าร้อนของเขา ถ้าเกิดว่าความเร่าร้อนนี้กำลังจะบานปลายขึ้นมันจะให้ความรู้สึกแบบไหนกันนะ…
“อื้อ~”
ฉับเร่งหายใจเข้าออกไม่ทันแล้ว วิคเตอร์กำลังรุกฉันอย่างหนักหน่วงลิ้มร้อนตวัดวนทั่วโพรงปากอุ่นต่อเนื่องไม่สนใจว่าฉันจะรับมือไหวไหม ฉันได้แต่ขยับตัวถอยหนีขณะที่อีกฝ่ายกำลังถลกเสื้อนักศึกษาฉันขึ้นมา
ปลายนิ้วเย็นก่อนหน้าเกิดความร้อนผ่าวขึ้น เขาขยับเข้ามาใกล้ฉันพลางลูบไล้เอวคอดขึ้นมา ฉันสะดุ้งเฮือกก่อนที่ฉันจะสลัดจูบหลุดเป็นอิสระพร้อมกับชักมือของเขาออกจากทรวงอก
วิคเตอร์หอบแฮ่กมองฉันด้วยสายตามหาเสน่ห์ ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมาด้วยความเขินอายเล็กน้อย
“ฉันจะนอนแล้ว”
“เอ้า! ไหนบอกว่าจะรับผิดชอบฉันไ
