Chapter 17

1329 Words
Kinagabihan ay paalis nang bahay si Zian para pumunta sa dinner place nila ni Christine pero nagulat ito nang makita niya ito sa kanyang sala at hinihintay siyang bumaba. What are you doing here Chris? I told you I am going to meet you there. Nakasimangot na bungad ng cinata kay Christine. Hon it's okay, sabay na lang tayong pumunta doon para mas sweet, lambing ng babae sa binata ngunit napailing lang ito sa kanya. Habang papunta na silang dalawa sa isang hotel restaurant ay tahimik si Zian, Hon?why are you suddenly being so quiet after mo ko niyayang magdate tapos ayaw mo naman akong kausapain.Is there something bothering you? pag aalangang tanong ni Christine sa binata. No,It's just that I want to discuss something to you over dinner. sagot naman ng binata sa kanya at nang makarating na sila doon ay pansin ni Christine ang panlalamig ng binata dahil nauna agad itong bumaba at naglakad papasok. Hey Hon, wait. Why are you acting like that Zian ,if you want to tell me something then tell me.What is it do you want to discuss and about WHAT?! Galit na tanong sa kanya ni Christine. This is not the right place Chris and please dont shout ,we're at the hotel. Mahinahong tugon ng binata at tumuloy na sila sa restaurant ng hotel at umorder. Habang nag aantay sila ng inorder na pagkain ay tahimik si Zian, at nakatitig lang sa kanya ang dalaga. Okay Zian cut this damn silence mood of yours, ano ba talaga ang gusto mong sabihin sa akin? galit na tanong niya sa binata dahil nabibingi na ito sa katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Nagbuntong hininga ang binata, honestly Chris I invited you out for dinner because I want to tell you something you know. Pagkasabi niya ay agad namang natahimik ang babae habang pinakikinggan ang sinasabi sakanya ni Zian. Chris,I'm sorry but-- we have to end up what we have because I have someone who I love,and you know that. nagpantig ang mga tenga ni Christine nung marinig ang mga salitang lumalabas sa bibig ng binata, No honey please dont do this to me, I dont want to lose you "and I dont want to lose Bianca either" agad na sabat din ni Zian sa kanya at pumatak ang mga luha ng babae. Zian you know that I love you so much, please honey we can fix everything---- "that's what I'm doing right now Chris, I'm making the decision to tell you the truth." pagtutol ng binata sa pahayag ni Christine nang biglang dumating ang kanilang inorder ay tumayo na si Christine at umalis dahil nasaktan ito at hindi niya matanggap ang mga sinabi ni Zian. Matapo ang dinner ng binata ay agad itong dumeretso sa bahay nila bianca. Hi babe! how was your day? nakangiting bungad ng binata kay Bianca pagbukas ng pinto. Oh Zian napadaan ka , aniya ng dalaga ng makita niyang si Zian ang bumungad sa harap nito. Oh yah namiss ko ksi ang luto mo-- I thought you're out for dinner with Christine. tugon nito sa binata sa pag aakalang may dinner date ito ngayong gabi. Yes babe we went to a restaurant hotel pero mas masarap ang luto ng Babe q, pwede mo ba ko sabayan? bola niya sa dalaga na hindi rin makakain kanina dahil sa pag iisip na kasama ni Zian si Christine. Sure let's have dinner together, at sabay silang kumain ng hapunan. uhmm Babe pag alis ko maya maya magpahinga ka na ha? lambing na saad ni Zian sa dala. you have a big day tomorrow sana hindi ka makapasa, pabirong sabi ng binata habang nakangisi ito. Hmmm..bad boy Mr. Marasigan! sagot naman ng dalaga sa kanya. kumusta naman ang pag uusap niyo Zian? biglang seryoso ng dalaga sa tanong niya kay Zian. Huminga ng malalim ang binata at kinuwento ng binata ang nangyari sa lakad nila ni Christine, at medyo nakokonsensya si Bianca sa nangyari. Hey Babe are you all right? if its about Chris , dont worry I'd make sure she understand. paliwanag ng binata sa kanya at agad naman itong tumango at pilit na ngumiti. you dont have to worry okey? I gotta go to the bar, its time for me to work kaya magpahinga ka na okey. tugon ng binata kay Bianca at agad na nagpaalam na ito para puntahan ang negosyo at may meeting din sila ng ama ni Christine, ang business partner ng binata. Kinabukasan ay interview na ng dalaga sa US embassy at maaga itong umalis ng bahay, Diyos ko sana maaprubahan ako na makaalis ng bansa. pagdarasal ng dalaga habang nag aantay itong tawagin sa loob ng opisina ng embassy. Triple ang kaba nito kesa sa job interview na pinagdaanan niya noon kahit pa request to visit lang ang inaaplayang visa kaya taimtim siyang nanalangin at biglang tinawag na nga ang dalaga sa loob ng opisina. Nagtagal ang interview ng kalahating oras, sir can I go outside and wait for the stamp result? pakiusap ni Bianca sa amerikanong nag interview sa kanya at nag antay siya sa labas para sa resulta kung siya ba ay approved o hindi,maya maya pa ay may lumapit sa kanyang american employee ng embassy at inabot sa kanya ang isang brown envelope ngunit hindi niya ito binuksan. hooh..hindi ko to kakayanin my gosh, I'll open this when I get home.. Pag uwi ng dalaga ay nadatnan niyang nandoon si Zian sa kanilang bahay at kausap si Betsy. Hi Babe, Hi Besh sabay na bati nilang dalawa kay Bianca pagpasok niya ng bahay. Hey how are you? how was your interview? tanong sa kanya ni Zian. Zian, Beshy ? at tiningnan niya ang dalawa ng malungkot, uhmmm hindi ko alam kung naapproved yung visa ko eeh. sabi niya sa dalawa at kita nilang hawak hawak nito ang brown envelope. Huh? what do you mean Beshy? nagtatakang tanong ni Betsy sa kaibigan. Look! aniya sa dalawa at itinaas ang hawak na envelope. I didn't open it yet kasi kinakabahan ako kanina. sabi niya sa dalawa at napailing ang mga ito sa kanya. Oh my -- oh sige I have a great idea. why dont you two seat here then I will open this in front of you. gusto mo? nagtatakang tumango naman si Bianca na may kaba at naupo sila ni Zian sa sofa habang nakatayo si Betsy sa harap nila at hawak ang envelope. Your face reactions would let me guess the answer. ready? aniya ni Betsy sa dalawa na parang naglalaro ang mga ito ng Pinoy Henyo. One, two , taadaa.... sabay hinugot ni Betsy ang papel sa loob ng envelope at tiningnan ang reaksyon ng bawat isa. Si Bianca ay malungkot at si Zian ay nakangiti ngunit makikita sa mga mata nito ang lungkot, nahirapan si Betsy sa paghula ng sagot at naisip niyang DENIED ang nakatatak sa papel na iyon dahil malungkot si Bianca. Dahan dahan niyang tiningnan ang papel at nanlaki ang mga mata niya sa nakitang tatak ng embassy sa tourist visa application ni Bianca. Oh My Gosh...aaaahhhh masayang nagtititili si Betsy dahil nakita niyang approved ang nakatatak sa papel na iyon, masaya siya na parang siya ang naaprubahan ng visa. Auhh..Beshy hindi ka ba masaya? mahinang tanong ni Betsy sa dalaga at agad itong napatingin sa binata. Uhhmm masaya Beshy kinakabahan lang ako kasi first time kong makapunta doon, kakayanin ko kaya doon? matamlay na pahayag niya sa dalawa, it's okey Beshy dapat masaya ka dahil matutupad mo na ang pangarap mo, magkakalayo nga lang kayo. pagkumbinsi ni Betsy sa dalaga para hindi na ito maging malungkot at kabahan dahil nangako naman ang mga magulang biya na aalalayan doon ang kaibigan. I'ts alright babe you dont have to be scared, I promise I will wait for you so dont be sad.okay? malambing na pahayag ng binata para mapanatag ang loob ni Bianca habang yakap niya ito at hinalikan sa noo.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD