2. bölüm
1187 Words
çoktan uçağıma binmiştim , ve şuanda havaalanına iniyorduk ve uçaktan inme zamanı gelmişti pek birşeyim yoktu yanımda , yanımda çantam ve leptopum vardı burda pek durmayacaktım zaten o yüzden bir valiz yapmıştım giyim bir imajdır , şık zerafet önemlidir ama sadalik te severim.
şuan burada arabam yoktu .bu yüzden taksi tuttum en yakın zamanda araba ayarlanırdı burdan, evin adresini verip yola çıktım, bayağı olmuştu buraya gelmeyeli , özlemişmiydm hayır ..
araba konağın önünde durunca ücreti ödeyip indim. ve konağa baktım bırakıp gitiğim terk etiğim konağa, burda kalmayacaktım otele gidicektim . kapıyı açıp içeri giriş yaptım ,içerisi tahminimden kalabalıktı.
"hayırdır beyler ,toplanmışsınız böyle" kız kardeşim yoktu ortalarda ,bizimkiler ve başka aşiretten insanlar
"kızım hoşgelmişsin" dedediğinde şaşırmıştım başta ama yanda insanlar varken sahte davranmasına şaşırmamak gerek .
"inşallah hoş bulurum, mehmet bey" dediğimde bozulmuştu , ama umrumdamı hayır ,onlar buraya güneş olarak geldim sanıyorlardı ama güneş ölmüş kamer küllerinden doğmuştu.
"bacım ne beyi, babamızdır o" diye atladı pek sevgili abim
"kusura bakmayın emir bey , ben böyle uygun görüyorum "
dediğimde o onada sinirli olduğumu anlamıştı, ne demeye, o adamı koruyorduki .
oradaki kişilerden biri konuşunca dikkatimi ona verdim
"görmeyeli dilide uzamış kızının ,mehmet ağa"
dediğinde kendime has gülüşümü sundum , bana laf etmek mi , ne sanıyorlardı siz ne söylerseniz o ağam mı diyicektim, hadi aştıysam bağışlayın mı buna sadece gülünür. yanlarına adımlamamla hepsinin gözü bana takılmıştı, ne yapacağımı izliyorlardı. onlar ayaktaydı bende bahçe de duran masaya gidip baş köşeye otudum herkez şaşırmıştı . daha bu hiçti benim olduğum yerde başa ben geçerdim. ellerimi iki yana açıp masanın devamını gösterdim
"ben böyleyimdir, beyler işinize gelirse" dediğimde adamlar sinirlenmişler di sadece biri ,değişik bakıyordu , genç biri aynı yaşlardayız diye düşünüyorum esmer yakışıklıydı , onu süzmeyi bırakıp babamlara döndüm
"mehmet bey konuşucakların var diye düşünüyorum , misafilerinde ayakta olduğuna göre gidiceklerdin , konuşalım zaman kaybetmeyi sevmem "
(mehmet bey anlamıştı kızının ,arkasından iş çevirdiklerini anladığını o yüzden açıklamya karar verdi)
"kızım ağalarda bu yüzden burda ,emir soylu'ların kızını kaçırmış "
dediğinde lafa atladım
"ha şimdi anlaşıldı ,sizin yaranız " dediğimde sırıttım "emir bey kız kaçırmış , e szide eskiler hemen " berdel" diye tuturucaksınız , e mehmet beyinde hazırda bir kızı var , hemen koşa koşa beni çağırdınız " dediğimde sırıtmamla hepsi bozguna uğramıştı
"kızım töre bu nu gerektirir"
"o töre saçmalığı yüzünden , neler yaşadığını unuttun galiba mehmet bey. şimdi kesin şu saçmalığı ,"
emirin yanına gittim " sen bu kızı seviyormusun" evet dediğinde diğer sorumu sordum"o " ona da evet diyince bu iş benim için bitmişti
"çift birbirini seviyo , ortada zorla kaçırma yok, yani o berdel saçmalığı olmayacak, ikisine şanımıza yakışır bir düğün yapılır, bu kaçırma nın bedel parasıda verilir gerekirse "
ağalardan biri atladı "olmaz yeni adet getirmeyin , töremizde yer belli berdel olucak" dediğinde de bu adam sinirlerimi bozmuştu , resmen elim kaşınıyordu
diğer ağalarda aynı dilde konuşunca , alay edercesine sırıttım
" mağdem öyle isteniyo öyle olsun bakalım " diyip ayağı kalktım
"bu fikrinizden pişman olmamanız dileği ile çünkü bir işin içinde ben varsam karşımdakileri pişman etmek en büyük üçüncü zevkim" diyip göz kırptım
onlar daha kamer karadağı tanımıyorlardı , asıl şoku ben onlara yaşatacaktım.
kamer karadağın mardindeydi karşılarında ama onlar güneş sanıyorlardı , yazıııkkkk sinsi sırıtışım içimde geziniyordu
" mağdem öyle isteniyo öyle olsun bakalım " diyip ayağı kalktım
"bu fikrinizden pişman olmamanız dileği ile çünkü bir işin içinde ben varsam karşımdakileri pişman etmek en büyük üçüncü zevkim" diyip göz kırptım
böyle dememle onlar şaşırmıştı, itiraz ederim sanıyorlardı bu gülüşümü büyüttü
"sanıyorumki konuşma bitti beyler , o zaman bana ayrılan sürenin sonuna geldik. daha önemli işlerim var " dediğimde herkes sinir küpü olmuştu ama bir kişi hariç o beni çözmek ister gibi izliyordu sadece . yüzümü ona çevirip konuştum
" hayırdır beyfendi , izle izle bitiremediniz" dedediğimde cesaretimi sorguluyordu büyük ihtimal . buraları bilirdim kadın susar konuşmaz bunlarında hoşuna gider. ama onlar hala benim kim olduğumu bilmiyorlardı. ben kalıplara sığmazdım
"sen- sen ne cürret bu " dediğinde sonunda beyfendi tepki vermişti ,
"sen hangi cüretle bana bakıyorsan ve şuan karşımda konuşuyorsan bende o cürettle" dediğimde babam atladı lafa
"ağam o sizi tanımaz , hem bayadır istanbulda buralara yabancı kalmıştır" dediğinde güldüm ordaki adamlardan biri dururmu atladı lafa
"iyi mehmet bey , hatırlatmak sana kalmış ,gelin hanımı almaya geldiğimizde kiminle nasıl konuşulcağını bilsin ithati öğrensin" bu adam sinirimi bozmuştu kimdi bunlar ya
"bay uslüpsuz siz söyleyin bakalım siz kimsiniz" dediğimde küplere binmişti
"bak saygısız kız ben kocan olacak adamın amcası sadık soylu , haddini bilmezsen bildiririz"
dediğinde ellerim kaşınıyordu "hmm demek öyle ,ben öğrenmeyi severim ,ama öğrtemeyide "
"ve sizin şu saçma ego tatminizden sıkıldım, bu yüzden ben şimdi gidiyorum ve şu "kocan " dediğiniz adam her kimse yarın , ona atacağım mekana gelsin konuşulcak varsa orda konuşulur " dediğimde hepsi yüzüme alık alık bakıyordu bu keyfimi yerine getirmişti.
" ve bu konuşma burda biter " dedik ten sonra yürüyüp yanlarından geçtim gözlüğümü taktım işte şimdi tamamdı.
konaktan çıkıp otele gittim , ev hazırlatacak kadar burda kalmayı düşünmüyordum, daireme yerleştim. yiyecek bir şeyler sipariş verip bilgisayarımın başına geçtim , biraz araştırma ve biraz da telefon konuşmalarıyla iş bitmişti. yemeğim geldiğinde yemeğimi yiğip bitirmiştim, yemeği severdim fazlasıyla ama yemesem de aç kaldımm diye dolaşmazdım, zaten sporla da fiziğimde yer kalmıyordu onlara.
akşamı etmiştim , hazırlanıp dışarı çıktım. o zaman gece başlasın...
gecenin karanlığı üstümdeydi tam anlamıyla , odamdan çıkıp asansöre bindim , zemin kata indiğimde yanıma görevlilerden adının emre olduğunu öğrendiğim çocuk geldi
"kamer _" demesiyle kaşlarımı çatınca anlamış bir şekilde hatasını anlayıp değiştir mişti
"güneş hanım, istediğiniz üzere arabayı hazırladık buyrun anahtarınız, size eşlik edeyim"
"gerek yok , seçtiğim arabayı biliyorum sen anahtarı ver yeter " diyip anahtarı aldım , ve yeni bebeğimle tanışmanın vakti gelmişti . dışarı çıktım ve işte ordaydı .
ama şimdilik arabaya ihtiyaç yoktu, biraz yürüyüş iyi gelirdi bu yüzden anahtarı çantaya atıp , yürümeye başladım. telefonumu çıkarıp notlarımı son kez kontrol edip yola koyuldum.
...
ve gece saat 1 olmuştu işlerim tamamlandığı için otele geri döndüm. odama çıkıp birşeyler atıştırdım dolabı doldurtmuştum.
sevdiğim zamana gelmiştim. koltuğa oturup arkama yaslandım bakalım gecenin bekçileri ne işler çıkarmışlardı . televizyonu açtım ve o haber
GECE YİNE ADALET DAĞITTI
"geçtiğimiz zamanlarda bir kadın bulunduğu binanın 3 cü katından düşerek can vermişti , ama cesetin üzerinden darp izleri bulunmuştu, doktor onaylamasıyla izlerin o gün olmadığı ve önceden olduğu belirtilmişti. kadının eşi ifadesinde evde olmadığını söylemiş ve şüpheleri üstünden atmıştı , ama asıl gerçekler öyle değilmiş deliller bulundu ve şuan polislerin elinde elimize bilgiler geçtiğinde haberin devamı gelicektir. bu deliller gece tarafından yollanıldığı belirtiliyor yeni haberler le karşınızda olucaz"
bu haber gülümseme me sebep olmuştu ve biz buna gecenin adaleti diyorduk. gecenin bekçilerii iş başındaydı.
...
Yatmadan önce burdakilerin deyimiyle " mustakbel kocam" ın numarasını tuşladım ve mesaj kısmına girdim "Arslan soylu " evet adı buydu beyfendinin, numarasını bulmak benim için çocuk oyuncağıydı
Arslan soylu
"soylu , saat 12.00 de attığım konumda ol konuşacaklarımız var" diyip konum attım ve telefonu kenara koydum , geri bildirim gelse de bakmadım . gelirse gelirdi, eğer zıt bir şey yazmışsa da ben öğlen yemeğimi yer dönerdim . nede olsa o da bana ulaşmak istiyicekti .
yatak odama gidip üzerimi değiştirdim ve yatağıma geçip yattım ,kendimi uykuya teslim ettim.
- Writer
