Chapter 2- His Pov
817 Words
His Pov
"Good morning, sir."
Tuloy tuloy lang ako sa paglalakad at hindi pinapansin ang mga bumabati sakin. Hindi na bago sakanila ang ugali ko. If you want to work in my company, All you need to do is to do you job well. Don't expect me to act nice towards you or other employees.
"Goodmorning sir, may meeting po kayo exactly 8:00am at SA restaurant with ms.Dela cruz."
sabi ng secretary ko .
"Cancel that bullshit. I want an update sa paghahanap kay Venus. "
malamig na sabi ko .
"But sir ms.Dela cruz is expecting---
"Damn, you're fired." sigaw ko sakanya ang pinaka ayoko sa lahat yung di ako sinusunod agad.
Tinawagan ko ang HR department para mag hire ng bagong secretary ko.
"Mark isang linggo lang at gusto ko mahanap mo na sya." sabi ko sa taong magaling maghanap sa mga nawawala.My bestfriend. Sa tagal niya ng nawala bakit ngayon lang bago pa lang ang pagpapahanap ko sakanya? Well, I own the company now. Hindi na ako mapapakialaman ng magulang ko.
"f**k you dude, two days na lang at malalaman ko na ang lahat. Don't forget my lamborghini, dude." Sagot nya sa mayabang na tono.
"tsk." He's scammer too. "Can't you affort to buy your f*****g own lamborghini?"
"Kaya ko. Anong tingin mo sakin pulubi? Pero bakit ako bibili kung nanjan ka naman para bilhan ako diba. hahaha. Dude, anong gagawin mo oag nahanap mo na si Sheen?"
"Marry her."
"ohhhhhhhhhhh. And?"
"And what?"
"owwww maang maangan ka pa dude. Para namang di mo namiss si Sheen. Baka dalhin mo agad sa kwarto. haha" natatawang sabi niya kya binabaan ko siya.
Ang ingay kalalaking tao.
Anong gagawin ko pag nakita ko na siya? I don't know- one thing is fore sure, I still love her.
Pagnakita kita hindi ka na makakawala sakin. Im the new CEO at walang hahadlang sa pag-angkin ko sayo.
BABE six years is enough and I'll do everything in my power to have you back.
Ivan's Pov
"Yaya belle paki-ayos naman ng mga gamit ng kambal, uuwi kami ng pilipinas" sabi ni mommy kay yaya belle.
"Duon na kayo, ma'am?" tanong ni yaya kay mommy. Pilipinas?
"Bakasyon lang yaya, gustong kong makita ng kambal ang ganda ng pinagmulan ko. Madaming pwedeng pasyalan sa Pilipinas. At sigurado akong magugustuhan ng kambal. pambawi na din naging sobrang busy ako last month e." mommy while smiling. "You like that babies?"
"Yes, mommy. I'm so excited to visit Philippines. Madami ka po bang kilala duon mommy?" tanong ni shannie.
"Hmmm di ko alam baby pag nandun pa sila. Matagal na din kasing di nag visit si mommy sa Philippines."
"How about daddy? Mommy are we going to meet daddy. Di ba po he is feom Philippines. And you said he is working there kaya di natin siya kasama. " tanong na nagpatahimik kay mommy.
Hindi sumagot si mommy. Kaya hinarap ko na ang kambal ko.
"Sweety tapusin mo na yan then maglalaro tayo sa room ko. " I want to save mommy from shannie's question. I saw her eyes while looking at shannie, guilt.
"Okay kuya, I'm so excited to play with you. You're the best kuya in the whole wide world." sabi nya habang bumaba sa upuan at sabay yakap sakin.
"And you are the most beautiful princess in my eyes. Everyone is ugly compared to you." pagpuri ko dito.
"I know that kuya. I'm so pretty like mommy. That's why everyone loves me."
"Yeah We love you."
My princess is so sweet . I pity you dad kasi di mo alam ang pamilyang pinakawalan mo.
Tumingin ako kay mommy. ngumiti ako sakanya. I mouthed, "It's okay."
His pov
Damn that mark. Pinuntahan ko siya para malaman kung ano na ang mga nalaman niya pero di ako pinagbuksan sa condo niya. maghintay pa daw ako ng isang araw.
Pasalamat siya hawak niya ang impormasyon ng mahal ko. Kung hindi nasira ko na ang pinto ng condi niya.
My phone rang.
"KUYAAAAAAAAAAAAA"
"Darn Megan. Ang ingay mo. What do you need?"
"Kuya naman you're HB. haha" pauna nito. "By the way, I want you to pick me at the airport tomorrow."
"Why would I do that?"
"Because I'm your one and only sister. Is that enough reason for you to pick me tomorrow?" di ko man siya nakikita alam kong nakataas na ang kilay niya.
"Yeah, By--"
"Kuya, don't be late."
"I won't. bye." sabi ko at binuksan na ang pad ko.
Kanina pa ako di mapakali simula ng umuwi ako sa Pad ko. Miss na miss ko na sya at hindi ko mapapatawad ang magulang ko pag di ko sya nahanap.
Sila ang dahilan kung bakit naging miserable ako ng ilang taon. Sila din ang naging dahilan kaya nawala sakin ang mahal ko.
Mahanap lang kita, Babe. Pangako wala hahadlang satin. Ipaglalaban kita. Tulad mg ginawa ko nuon. Di ako mapapagod ipaglaban ka.
- Writer
