It's been a long time that I'd never been in school because of the trauma I had to delt from my parents incident. Of course, sinong hindi matu-trauma kung sa harapan mo mismo makikita kung paano pinatay yung parents mo?
I was 18 that terrible time. Pauwi na sana kami nung biglang hinarangan yung sinasakyang kotse namin. It just happen a blink of eye. Nakita ko na lang si mommy at daddy na nakaratay sa loob ng sasakyan. Walang malay. Walang buhay.
I closed my eyes. A signal that tears are about to fall. Naalala ko na naman yung nangyari but I should start anew. The sudden ring of the bell brought me back to reality. s**t! Nasa school pala ako. Tama na nga yung drama.
Maglalakad na sana ako nung napagtanto kong hindi ko pala alam kung saan ako pupunta. Iyon kasing demonyong anak ni Tita Helen, iniwan ako! Ang agang umalis! Hindi ko pa naman kabisado yung lugar kasi bago lang ako sa school na'to. I studied on America so malamang talaga... I don't have any idea about here but good for me marunong akong magtagalog.
"Excuse me? Can I ask something?" Saad ko sa lalaking kanina pa parang may hinihintay dahil kanina pa tumingin sa wrist watch niya habang nakasandal sa pader. Akalain mong para siyang nasa pelikula? Na kunyari hinihintay yung barkada niya.
"Hey!" Aba! Loko siya ha. Akalain mong dedmahin lang ako?
"Yung questionaire nga hindi ko sinasagutan." Hindi niya ako nilingon. "Ikaw pa kaya?" My blood boil from what I'd heard.
"I just ask you simple question tapos di mo ako masasagot ng maayos?" Bwelo ko naman. Nakakabwesit kasi! Kung alam ko lang na may saltik pala siya sa utak edi sana hindi na ako nagtanong ng maayos.
"Simple lang naman pala edi sagutin mo yung tanong mo." Sabi niya saka siya umalis at naiwan ako. Wait? Ang yabang talaga! Bakit ba kadalasang gwapo suplado? Bakit kadalasang suplado gwapo?
"f**k you ka!" Sigaw ko pa para marinig niya. Ayoko nang hindi ako nakakabawi. Kung magkikita man kami ulit, sisiguraduhin kong patay siya pero mas mabuting hindi na kami magkita.
"Miss!" My eyes widened. Sinita ako ng isang matandang babae na propesor.
"What was your last name?"
"Falcon." Sabi ko na lang kahit hindi totoo. Sa itsura palang niya, alam ko nang kontrabida siya.
"You're lying Miss Montefalco. Warning palang ito but be sure next time make it clear na walang makakarinig." She knows about me nang dahil sa walang hiyang i.d ko. Magtatanong tapos tumingin rin pala sa i.d ko. She left me hanging there. Nawalan na tuloy ako ng ganang pumasok ulit. Late na ako masyado.
Habang naglalakad ako, napunta yung atensiyon ko sa lalaking galing sa may second floor building ng med building. Nung una akala ko hindi siya yun pero habang tumatagal siya nga yun. Siya yung anak ni Tita Helen, si Kurt.
He wear his hood tapos tumingin sa phone niya. San kaya to pupunta? Anong plano nito? Sinasabi ng utak kong huwag siyang sundan pero sadyang ipinanganak akong matigas ang bungo kaya hindi ko sinunod yung isip ko. Hindi ko pinahalata na may sumusunod sa kanya. Wow para akong spy nito! Pero nagmumukha rin akong stalker. Baka may makakita at sabihing baliw ako sa lalaking ito.
Namalayan ko na lang na nasa parking lot na kami. Tumigil siya nung nagring yung phone niya and after third attempt he answered it already. Masamang makinig ng usapan pero matagal ko nang natanggap na masama ako. So what?
'What now?" Naiinis pa niyang sagot nung nasa tapat na siya ng kotse niya. He leaned on his car while he listened. Kilala ko yung kotse niya kasi minsan na'tong pinahiram ni Tita sa akin pero akalain mong muntikan na akong patayin ng lalaking to dahil sa kanya daw yun? Malay ko ba kung sa kanya tsaka isa pa anong pakiaalam ko? Kaya kong bayaran yung kotse niya, sayang nga lang wala pa akong sasakyan sa ngayon dahil sa masyado pang busy si Tita. Tita tell me that siya na yung bahalang magasikaso para magkaroon na ako ng sarili kong kotse.
"It just one-night-stand." Irritated, that was his voice sounds. Pakialam ko ba kong naiinis siya?
"I f****d girls just for once, you know my rules. Once was enough." Then he hung up. Lahat sila pareho lang. Para sa kanila sa kama lang kami nagagamit. I experience that in America. I'm a liberated kaya naranasan ko na rin yan ng maraming beses. I go parties, I act wild. I get drunk. I do dirty dance. And I ended up in bed. Marami na rin akong naka-one night stand.
"Third floor sa building na pinuntahan ko kanina." He said. Huh? May kausap siya? Hinanap ko yung kausap niya pero bigla akong kinalibutan nung wala akong nahagilap. Is he crazy? Is he on drugs? Nagha-hallucinate ba siya?
"I know you're stalking me. Lumabas ka na."
"I'm not stalking you, sadyang nawawala lang ako." Pagrarason ko naman. Yun naman talaga yung totoo kung bakit ko siya sinundan.
"Third floor sa building na pinuntahan ko kanina."
"What?"
"Nandun yung first class mo." He got into his car then start the engine saka ako iniwan.
Bakit ba ang hilig nilang iwan ako?