WALA kaming imik na pareho. Hawak parin niya ang kamay ko. Napa ka sweet niya! Ako lang ang inaalala niya. Kahit na galit siya ay ako parin ang laman ng isip niya. Bakit siya ganito? Bakit ako parin ang inaalala niya.
Pumasok kami sa isang restaurant walang tao ni isa, may mga kalalakihang tumutug tug ng sweet song. Sobrang tahimik at wala ni isa saamin ang nag sasalita. Pinaupo niya ako bago siya umupo.
Gentleman!
Galit parin siya hanggang ngayon pero bakit kung maka asta siya ay parang wala akong kasalanan, na parang wala akong ginawang masama!
Kasalanan ko ang lahat! Kasalanan ko ku g bakit ganito siya ngayon. Kung bakit madali siyang magalit.
Inahinan kami ng masasarap na korean food. Isa isa ang se serve ang mga korenong mga waiter. Napalunok nalang ako habang naka titig siya
