Chapter One
1300 Words
"Make sure that everything is set before they arrive." he commanded as a king at ibinalik ang isang pinirmahang dokumento sa kanyang secretary.
"Yes, Mr. Balsamonte. Everything is settled as you want it to be." his secretary proudly replied.
Isang tango lamang ang ibingay ni Kenji dito at tuluyang na itong lumabas ng kanyang opisina. Ipinagpatuloy nya ang pagrerebisa sa mga business proposals na ipinasa sa kanya ng ibang board members. He is very detail oriented, bawat paggamit ng maliliit na salita sa bawat clauses ng proposals ay mausisa nyang inaaral, well, he won't be a business monster at twenty six for nothing. Hindi sya ang klase na inaasa na lamang sa legal department ng kompanya ang mga business agreements, maging sya ay nag-aral ng Law para sa kanyang mga negosyo. His attention was caught with the ring of his phone, at napangiti sya nang makita ang nakarehistrong caller, his girlfriend.
"Hi." bungad nya dito. He is cold as ice ngunit pagdating sa kanyang kasintahan ay may sweetness na lumalabas sa kanya, and yeah! He is not into endearments, he's more comfortable on a first name basis, but his girl is his exact opposite. Lahat na yata ng endearments ay naitawag na nito sa kanya. Sometimes it annoys him but his ear is almost getting use to it.
"Honey, can you fetch me?" masuyong tanong ng kanyang kasintahan.
"Ang dami kasing tao sa labas, hindi ako makalabas. Ayokong padikit dikit sa akin ang mga security dito, I feel like they are taking advantage of holding me." his jaw clenched as he heard what she said. Kaagad syang nakaramdam ng galit at himutok sa didib, he hates it when his girl is touched by someone skin to skin, well siguro naman kahit sinong boyfriend ay ganon ang mararamdaman, it's just normal.
"Okay, wait me there." iyon lang at mabilis na niyang itinigil ang ginagawa. Ayaw nyang paghintayin ang kasintahan nang matagal lalo't hindi ito komportable sa mga taong nakapaligid dito. He should be there to protect her, that's one of his responsibility as her boyfriend.
"Cancel all my appointments today. I'll be back before the meeting starts." he informed his secretary nang makalabas sya nang tuluyan sa kanyang opisina.
" Acknowledged Mr. Balsamonte." maagap na tugon ng empleyado.
He pushed the open button of the lift but he suddenly stopped when someone stood beside him at tila naghihintay na magbukas ang elevator. Bahagya syang tumagilid upang tingnan ito ngunit malaya itong humarap sa kanya at tila ba nakakita ng multo ang kaharap nya ngayon. Kabaligtaran ng kanyang reaksyon, he seemed to see an angel, isa marahil ito sa anak ng kanyang kasosyo dahil sa taglay nitong kakinisan at kaputian, hindi maitatanggi na sa kutis pa lang at itsura ay may kaya na ito sa buhay. Hindi napansin ni Kenji na napapatagal na ang kanyang pagtitig sa babae kaya bahagya syang nagulat nang biglang bumukas ang elevator at halos sabay pa silang pumasok doon, saka lang nya naalala ang dahilan kung bakit nya ito hinarap kanina.
"Excuse me, Miss? I believe this lift is exclusively for the CEO of the company." he uttered that made the girl's cheek blushed to red. His jaw dropped, sumobra ang pula ng pisngi ng dalaga. his hands wanted to move to check if it isn't a blush on, pero minabuti nyang huwag gumalaw. Nagmamadaling lumabas ang estranghera dahil sa pagkapahiya.
"Sorry po." nanginginig na usal nito at mabilis na nilisan ang lugar na iyon. He left stunned, bahagya pa syang lumabas ng lift at sinundan ng tingin ang halos pagtakbo na nito. He stood there hanggang sa mawala ito sa kanyang paningin, atsaka siya tila natauhan, umatras sya papasok sa lift atsaka sinara ang pinto niyon and pushed the basement button kung saan nakapark ang kanyang sasakyan. Habang nasa loob ay hindi maalis sa kanyang isipan ang napakagandang mukha ng babaeng nakaengkwentro nya. Her face, bakit ganuon ang glow nito? Bakit tila wala itong lines or pores katulad ng sa isang ordinaryong babae, ang kanyang girlfriend ay nagkakapores din naman minsan lalo na kung nasa bahay lamang ito. Bakit ang babaeng iyon, tila isang dyosa? She has this aura na mapapatingin ka talaga, she has the ability to make you stop and look at her. At iyon ang isa sa mga bagay na hindi naman umuubra sa kanya, DATI!
And why the heck are you comparing that stranger to your girlfriend? kastigo nya sa kanyang sarili. Tumunog ang lift hudyat na narating na nya ang basement, mabilis nyang ipinilig ang ulo and head his way to his car.
"I'm on my way. Stay where you are, don't try'na get near to any assholes there." mariing utos nya kay Jenny nang tawagan nya ito. Kilig na kilig naman ang babae sa kabilang linya, she really like it when he's this protective, lalo nyang nararamdaman kung gaano sya kaganda.
"Yes honey. Take care. I love you." she sweetly uttered. Patango tango lamang si Kenji na akala mo'y nakikita sya ng kanyang kausap.
"A'right. Love you."
Hindi nagtagal ay narating na ni Kenji ang destinasyon at mabilis na umibis sa kanyang sasakyan, tama ang kanyang kasintahan, napakarami ngang tao ngayon ang naghihintay sa paglabas nito. Maging ang pagdating nya sa lugar na iyon ay nagdulot ng kaguluhan sa mga ito. Alam kasi ng publiko ang kanilang relasyon, sino ba namang hindi makakaalam o makakakilala sa kanila. Isang sikat na artista at isang sikat na negosyante, a perfect couple indeed. Sinikap ni Kenji na makarating nang maayos sa kinalalagakan ni Jenny, at isang mahigpit na yakap agad ang bumungad sa kanya mula sa kasintahan.
"Hi, love. I missed you." then she brushed her lips to his', ni hindi alintana ng babae ang mga taong nakapaligid sa kanila. Sanay na din si Kenji sa ganitong kilos ng nobya, kahit saan ay handa itong yakapin at halikan sya. Minsan ay hindi nya gusto ang ganuong gawi nito at sinisigurado nyang masasabi nya ito sa kasintahan. He's not the type the hindi nya ipararating kung ano ang nasa isip, the hell he care kung ma-offend ang mga pagsasabihan nya, no exception to his rule, not even his girl. Malaki kasi ang paniniwala nya kung gaano kaimportante ang communication sa isang relasyon, kahit na anong relasyon actually.
"Let's go." tanging nasambit ni Kenji saka ipinulupot ang malaking braso sa baywang ni Jenny at iginiya ito paalis sa lugar na iyon. Nakasunod sa kanila ang mga security at halos hindi magkamayaw ang mga tao nang lumabas na sila. Masakit sa tainga ang mga sigaw at tiliang kanyang naririnig, hindi maitago ng kanyang mukha ang pagkairita kaya mas binilisan pa niya ang paglalakad. Halos makaladkad na si Jenny sa laki ng kanyang bawat paghakbang. Hindi nagtagal ay narating din nila ang kanyang sasakyan at mabilis na nakapasok sa loob niyon.
"Love, sumakit ang paa ko. Ang taas na nga ng heels ko tapos ang bilis mo pang maglakad." maarteng reklamo nito habang hinihimas ang makinis na binti. He looked at her at nakaramdam sya ng awa para dito, tama ito, halos kaladkarin na nga nya ito kanina dahil sa pagmamadali nya. Marahang inilapit ni Kenji ang katawan sa kasintahan at masuyong hinaplos ang legs nitong ngayon ay nababalot ng silky dress na suot nito.
"I'm sorry. Masyado kasing matao and their screams pisses me." he honestly said. Masuyo nyang binigyan ng banayad na halik ang mapupula nitong mga labi. Kulay na dulot ng mga pintang palagi nitong inilalagay, those red lips aren't natural but still sweet for him. He witnessed how she closed her eyes the moment his lips touches hers, isang mabilis na halik lamang iyon kaya halos habulin pa ni Jenny ang kanyang mga labi nang bumitaw sya.
"Can't wait?" pilyo nyang tanong dito, isang mahinang hampas ang ibinigay nito sa kanya.
"Love!"reklamo nito.
- Writer
