CHAPTER 10
CHIARA POV
Andito ako ngayon sa paaralan, naglalakad papasok sa gate, at hindi maiwasang maramdaman ang kaba sa aking dibdib. Ang unang araw ng pasukan ay laging may halong kaba at ekspektasyon. Habang naglalakad papasok sa loob ng paaralan, tinutukan ko ang aking atensyon sa mga estudyante na naglalakad din patungo sa kanilang mga silid-aralan.
Napapansin ko ang iba't ibang ekspresyon sa kanilang mga mukha - may mga masayang ngiti, may mga mukhang kinakabahan, at may mga tila abala sa kanilang mga isipan. Hindi maiiwasang isipin ang mga bagong karanasang maghihintay sa amin sa loob ng paaralan.
Pagdating sa aking silid-aralan, nagulat ako sa dami ng mga estudyante na naroon na. May mga grupo na nag-uusap, may mga nagbabasa ng kanilang libro, at may mga nagche-check ng kanil
