CHAP. 2
1183 Words
bago paman ako umowi sa bahay ay naisipan komonang pumonta Kang vica ito naman palagi Kong ginagawa sa towing uowi ako galing uneversedad
nagka Kilala pala kami ni vica noong napurohan ako dahil sa isang mission si vica ang sumagip sakin at gumamot kaya simula ng pangyayaring iyon ay naging mag kaibegan na kami
nag taxi lang ako at dumaan mona sa Jollibee upang bumili nang pagkain na dadalhin ko Kang vica bali apat na burger ang binili ko at apat rin box ng spaghetti sinabayan konarin ng dalawang coke dinami Kona dahil minsan lang Kasi sya nakakakain ng ganito ,pagkatapos Kong mag order ay agad naman akong bumalik sa taxing sinasakyan ko.
Hindi naman nag tagal ay nakarating naman agad ako
kaya agaran naman akong bumaba at pumonta sa skinita kong saan tumatambay si vica mabuti nalang talaga at walang adik dito .
"ate Jessie naryan kapala " bungad ni aniya sakin ni vica ,ate ang tawag nito sakin dahil mas matanda paako nang limang taon rito
sa totoo lang ay hindi motalaga ma pagkakamalang pulobi si vica dahil sa ganda nito at hindi naman ito mukang gusgosin
"ito kumain ka mona" abot ko sa pinamili Kong pagkain
"wow ang rami naman nito ate!" masiglang aniya nito sakin ngonit napako ang tingin ko sa tatlong batang katabi nito
" tiaka pala ate si mika ,Kori at Carter " pakilala nya sa tatlong bata habang sila ay nakatingin saakin na nakangiti pwera na lang sa isang batang lalaki na Carter ata ang pangalan seryuso lang itong nakatingin sakin at walang imosyon ang mga mata
"nakita ko si mika sa bangkita ate na umiiyak pinalayas daw ito sa kanila kaya kinopkop kunalang,
si Kori naman ay bigla nalang tumabi sakin at umiiyak rin iniwan din daw sya nang kanyang mga magulang kaya kinopkop Konarin "
paliwanag nito para atang may biglang kumorot sa puso ko dahil sa sinabe ni vica papaano nagagawa nang Isang magulang na Iwan at pabayaan ang sarili nilang anak anong klase kaya ang ganoong magulang.
"ito naman si Carter iniwan rin daw ito ate hindi konaman kayang pabayaan kaya sinama konarin " turo nito sa batang lalaki na tahimik lang at napaka seryuso mukang may lahi ata ito dahil sa iba ang kulay nang mata , kulay asul
satingin Koy mayaman ata ito dahil sa soot nitong mamahaling damit
tayka Kong mayaman ito anong rason upang pabayaan nila ang anak nila ,pero Kahit anong rason paman yon walang sinoman ang may karapatan iwanan o pabayaan ang sarili mong anak iniluwal moyon e. syempre responsibiledad mo.
"ganyan talaga yan ate tahimik lang piro ang cute nya ,ate maylahi ata yan dahil iba Kasi ang kulay ng mata " Saad ni vica na totoo naman Kahit pa seryoso lang ito ay hindi parin maitatago ang ka cutan nito lalo nasi mika na panay lang ang ngiti maiksi ang buhok nito na maslalong bumagay rito
lomapit naman ako sa tatlong bata at lumohod upang mag pantay kami
"hi ate " nakangiting saad ni mika saakin malaki ang damit nito at madumi
ngomiti naman ako rito at hinimas ang buhok
"tagasaan ka mika?" malumanay na tanong ko rito bigla atang lumongkot ang muka nito
"hindi kopo alam ate " sagot nito na parabang maiiyak , kaya naman ay hinawakan ko ang matambok nitong pisngi upang pagaanin ang kanyang loob
tumingin naman ako sa nag ngangalang Kori nakanina papala naka tingin sakin naka tulala pa ito.
" h-hi gorgeous lady" biglang aniya nito na biglang kinangiti ko mukang boliro ata ito
"hi handsome" sagot kupa na kinapula ng pisngi nito mukang nahiya ata
"ang ganda mopo" namamanghang usal nito namaslalong kinangiti ko mukang tama nga ako boliro nga ito.
tumingin naman ako sa isa namang bata na seryoso parin ang muka hanggang ngayon
" hi asan ang mga magulang mo" tanong ko rito ngonit wala itong sinagot at tumitig lang ang asul nitong mata sakin
"ay ate nakalimotan kong sabehin, spokining dollars pala yan" ani nito na ikinakonot ng noo ko
"spokining dollars?"takang tanong ko
"yon bang ibang linggwahi ate " aniya nito
ang ibig nitong sabihin ay hindi ito tagalog
sabagay hindi naman nakapagtataka dahil sa itsura palang ay halatang hindi na pinoy
"mabuti nalang at marunong mag english tong si Kori " dogtong pa nito tumango lang ako
piro Isa lang ang masasabi ko bobo ako sa English kaya patay tayo nito
"hey were your parents ,family you know ?" aniya ko tinignan ako nito na parang nag aalangang sumagot.
"they left me " malungkot na saad nito
parang may kumirot nanaman sa dibdib ko halata kasing nasasaktan ito sino naman kasing hindi masasaktan Kong magulang mo mismo nang iwan sayo ang malala pa ay bata pa ito at kailangan pa nang kalinga ng magulang hinawakan konaman ang maliit nitong kamay at ngomiti rito
"wagkang mag alala, me dont leave you "usal ko rito iwan ko Kong tama bayon
basta yon nayon hindi ko ito iiwan
"vica sumama na kayo sakin ,wagkanang umangal lalopa't may kasama Kang mga bata " Saad ko Kang vica habang pinapakain nito ang dalawang bata
satotoo lang ay matagal konang gustong kopkopin si vica ngonit tinatanggihan ako nito.
"pero ate nakakahiya na ikaw nanga nag papakain sakin tas aampunin mopa ako wag na ate itong tatlong bata na----- " mahabang aniya nito ngonit hindi ko ito pinatapos dahil Yan naman palagi nitong dinadahilan
"vica ilang beses kobang sasabihin sayo na hindi kita tinotoring iba ,kaya wag kanang umangal pa ihanda mona ang mga gamit mo" pagputol ko sa sinabe nito totoo naman simula nong nakilala ko ito ay hindi ko na ito tinignan bilang ibang tao
sa pagkakaibegan namin ni vica ay naging mahalaga narin ito sakin.
"miss gorgeous lady isasama nyo ba kami?" Saad ni kiro na may tuwa sa mga mata kaya tumango ako rito at ngomiti
"Oo kaya bilisan nyo nang kumain at uuwi na Tayo" nakangiting sagot ko sakanila kaya naman ay nag palakpakan ang mga ito ngonit seryoso paring nakatingin sakin si Carter hindi konalang ito pinansin at ngomiti nalang dito
tinitignan kolang sila na masayang kumakain lalo tuloy akong napangiti dahil kitang kita ko kong gaano sila kasaya Lalo na si mika na parang ngayon lang nakakain ng food chain napag kain .
"ate ganda tapos na kami" wika ni mika kaya tumango naman ako at ngomiti rin rito halatang excited ata ito
"Tara na" aya ko sakanila tumayo naman ang mga ito ngonit napa kunot ang noo ko ng wala itong mga dalang gamit.
"saan ang mga gamit nyo?"
takang tanong ko sakanila
"te sabog ka , pulobi kami te syempre wala Kaming gamit " saad ni vica kaya napatanga ako
dahil narealize Kong tama nga naman papano rin mag kakagamit ang mga bata Kong iniwan ito
may gamit naman si vica Isang damit ngalang .
hindi naman nag tagal ay naka sakay na kami ng taxi nabigla pa ako ng kumandong sakin si Kori na nakaharap pa sakin at naka siksik ang ulo sa leeg ko
pinabayaan konalang dahil baka inaantok ito na pansin ko Kasi kanina panay hikab ito
- Writer
