ผมถือกระเป๋าเสื้อผ้าเข้ามาวางที่เดิม มองไปรอบห้องอย่างหนักใจ สายตาเลื่อนไปหยุดที่เตียงนานเป็นพิเศษ หัวใจผมบีบรัดแน่นทันทีที่ภาพความทรงจำในคืนนั้นทอวาบเข้ามาในหัว รีบสะบัดศีรษะไล่ความฟุ้งซ่านทิ้ง ลุกขึ้นเปิดตู้ค้นหาที่นอนหรืออะไรก็ได้ที่จะมาใช้ปูพื้นนอน
ผมไม่คิดว่าตัวเองจะใจแข็งพอที่จะนอนเตียงเดียวกับพี่กันต์ได้
ผมเจอที่นอนปิ๊กนิกลายเป็ดเหลืองพับเก็บในถุงใสอย่างดี เห็นลายทีแรกก็คิดนะว่ามันน่ารักเกินไปสำหรับพี่กันต์ แต่ก็นั่นแหละ ที่นอนปิ๊กนิกบ้านใครก็เหมือนๆ กัน น่ารักทั้งนั้น
ผมเอาที่นอนนั่นมาปูพื้นแล้วเหยียดตัวลงนอนอย่างไม่ใส่ใจ ระหว่างนั้นก็เล่นโทรศัพท์ไปด้วย จนสี่ทุ่มกว่า ผมรู้สึกง่วงกำลังจะลุกไปปิดไฟนอนร่างสูงก็เดินเข้ามา
พี่กันต์หยุดนิ่งอยู่ตรงประตูห้องทันทีที่เหลือบเห็นผมนอนอยู่บนพื้น คิ้วเข้มขมวดตึง ใบหน้าแข็งกร้าวอย่างกับกำลังไม่พอใจอะไรเอามากๆ
ผมคิดว่าคงเป็นเรื่องที่ผมนอนพื้
