“แม่ค่ะ... อื้อ... เจ็บจัง.... หนูปวดไปทั้งตัวเลยค่ะ” ลูกตาลขยับตัวลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอได้ฟื้นคืนสติกลับมา โดยมีมารดาเข้าไปพยุงและจับหมอนพิงด้านหลังให้ลูกสาวได้นั่งสบายมากยิ่งขึ้น
“เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนมากไหม แม่จะได้ตามหมอ ว่าไงลูกตอบแม่หน่อยจ้ะ” แววตาที่ดูเป็นห่วงพร้อมความกังวลฉายชัดอยู่บนดวงตาของผู้เป็นแม่
“ไม่มีค่ะ หนูเจ็บตรงหัวเขามากเลยค่ะ” ลูกตาลมองแผลที่ถูกปิดผ้าสีขาวเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเริ่มนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “แม่ค่ะ แล้วพี่เขาละคะ เป็นอะไรหรือเปล่า เขาวิ่งมาช่วยหนู เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” น้ำเสียงกำลังสั่นเครือทำให้คนเป็นแม่รีบตอบออกมาเพื่อให้ลูกสาวคลายความกังวลใจ
“เขาแขนหักนอนอยู่ห้องข้างๆ เองลูก ตอนนี้ยังไม่ฟื้น แต่หมอบอกว่าไม่น่าเป็นห่วงมาก”
“แขนหัก!!” ลูกตาลอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาอาบสองข้างแก้ม “หนูจะไปดูพี่เขาหน่อยค่ะ ฮื้อๆ เป็นเพราะหนูแท้ๆ หน
